Posts

Showing posts from September, 2025

అనంత పయనం | ఫణీంద్ర కుప్పిలి

  అనంత పయనం | ఫణీంద్ర కుప్పిలి  జీవితం — ఒక అనంత సముద్రం, మనం మస్తిష్కపు లోతుల్లో దాచుకున్న ఆశలు, నిరాశలు అలల వలె ఎగసిపడతాయి. కొన్ని కలలు తీరం తాకి  దివిలోని నక్షత్రాల్లా వెలుగుతాయి, మరికొన్ని లోతుల్లో మౌనమై నిట్టూర్పుగా  శూన్యంలో కరుగుతాయి.. కానీ అలల ప్రవాహం ఎన్నటికీ ఆగదు— నిత్య సత్యంలా తీరం వైపు నిరంతరం పయనిస్తుంది. ప్రతి తరంగం ఒక కొత్త ఆశను మోస్తుంది,  స్వేచ్ఛను శ్వాసిస్తుంది, ప్రతి వెనుకడుగు ఒక శాశ్వత పాఠాన్ని దాచుకుంటుంది..  రేపటి పయనానికి దారి చూపిస్తుంది. మనసు — ఓ ఏకాంత నావికుడు,  ఓర్పుతో ప్రయాణం సాగించే వాడు, అవగాహన మసకబారిన చోట,  దిక్కు తెలియని చీకటి వేళ విశ్వాసమే దిశగా మారుతుంది,  నక్షత్రమై దారి చూపుతుంది. తుఫానులు విరిగినా, గాలులు నిశ్చలమైనా, అలలపై నమ్మకం ఎప్పటికీ మసలదు,  గమ్యంపై ఆశ వదలదు.. కొన్ని ఆశలు ముత్యాల్లా కాలానికి వెలుగునిస్తాయి జ్ఞాపకాలుగా మిగులుతాయి, కొన్ని నురుగులా క్షణాల్లో చెరిగిపోతాయి, లేకుంటేనేమి, వెనుక మరొకటి ఉద్భవిస్తాయి. అయినా సముద్రం శాశ్వత శ్వాసగా నిలుస్తుంది.. ప్రకృతి లిఖించిన అక్షరం అది.. ప్రతి అలలో ఒక ఆర...

అణువులో అనంతం | ఫణీంద్ర కుప్పిలి

 అణువులో అనంతం | ఫణీంద్ర కుప్పిలి అపార నిశ్శబ్ద గగనంలో నిలిచిన నేను తారల మెరుపుల మధ్య ధూళికణమని గ్రహించాను అయినా ఆ ధూళికణమే బ్రహ్మాండ శ్వాసలో ఒక మంత్రాక్షరంలా దాగి ఉంది. శ్వాసలొక ప్రవాహం, అడుగులొక తాత్కాలిక ముద్ర కానీ ఆ తాత్కాలికతలోనే శాశ్వతం తన రూపాన్ని ఆవిష్కరిస్తుంది.. దూర తారలు జపమాలల ముత్యాల్లా జిగేల్‌మంటూ నా అంతరంగ ప్రశ్నలకు మౌన సమాధానమిస్తాయి.. "నీవు ఒంటరివి కాదు..నీవే విశ్వమై ఉన్నావు." నేనొక అణువు,.. కానీ ఆ అణువులోనే అనంతం విస్తరిస్తోంది.. నా ప్రేమ విశ్వానికి జ్యోతి, నా కలలు ఆకాశానికి వర్ణం, నా బాధలు మౌనానికి రాగం.. వేల వేల కాలాలు నా హృదయ తాళంలో ఒకే లయలో కొట్టుకుంటున్నాయి.. గతం, వర్తమానం, భవిష్యత్తు ఒకే క్షణంలో కరిగిపోతున్నాయి.. నా కన్నీళ్లు నదుల మూలం, నా నవ్వు వసంతపు హరివిల్లు, నా మౌనం లోతైన సముద్రపు అఖాతం.. ఇలా నా ఉనికిలోనే అపార బ్రహ్మాండం తన ప్రతిబింబాన్ని దర్శిస్తోంది.. నేను చూస్తున్న ప్రతి క్షణం విశ్వం తనను తాను గుర్తుంచుకుంటున్న క్షణం... 13.09.2025

మౌనపు రాగం | ఫణీంద్ర కుప్పిలి

 మౌనపు రాగం | ఫణీంద్ర కుప్పిలి ఏకాంతమే ఇప్పుడు నా సఖి నిశ్శబ్దమే నా ప్రేయసి హృదయాంతరాళంలో ఖాళీతనమే దేవుడయ్యాడు నింగిని చూసినప్పుడు కన్నీటి జడివాన నేలని తాకినప్పుడు నీడల భాష   ఈ రెండింటి మధ్య నిలబడిన నేను   అర్థంలేని పాటలో మునిగిపోయాను జ్ఞాపకాల పురాతన గ్రంథంలో కొన్ని పుటల్ని కాలం చించేసింది కొన్ని మాత్రం కళ్ళు మూసిన క్షణంలో   అగ్నిపర్వతాలై గుండెను బద్దలు చేస్తున్నాయి.. ఒక కుర్చీ నా కథను చెబుతుంది.. ఒక గాజుపాత్ర నా గతాన్ని గుర్తుచేస్తుంది..  ఒక అపూర్ణమైన గీతం   అనంతమైన మౌనంలో కరిగిపోయింది కాల చక్రం స్తంభించిపోలేదు.. కానీ ఆ ప్రతి సెకను శబ్దంలో   నా ప్రాణం ఒక పాత పుస్తకంలా   దుమ్మెత్తుకుంటూ మసకబారుతోంది ఈ ఏకాంత భారమే నా దేవుడు ఈ నిశ్శబ్దమే నా మంత్రం   నా మౌనంలోని గావుకేకలు ఎవరికీ వినిపించని ప్రార్థనలు ఎదురుచూపులన్నీ అలసిపోయాయి   తలుపులు తాళాలు వేసుకున్నాయి   నా అంధకారమే ఇప్పుడు వెలుగు   నా వేదనే ఇప్పుడు నా గొంతు ప్రేమ అనే పదం దాని అర్థాన్ని కోల్పోయింది స్నేహం అనే భావం నేపథ్యంలో కనిప...

అంతర్యాత్ర | ఫణీంద్ర కుప్పిలి

 అంతర్యాత్ర | ఫణీంద్ర కుప్పిలి  ఒక్కో చేదు జ్ఞాపకం జతపడి  బ్రతుకు కన్నీళ్ల సంద్రంగా మారుతోంది.. మనసులోని అలజడులు సుడిగుండాలై  జీవనయానాన్ని అతలాకుతలం చేస్తున్నాయి.. దిక్కు తోచక ఒంటరిగా నడి సంద్రంలో  నిలబడిన నేను.. మౌనమైన రాత్రులలో విన్న కథల్లా నా మనసులోని గాయాలు మాట్లాడుతున్నాయి..  ప్రతి కన్నీటి చుక్కలోనూ ఒక దీప్తిమంతమైన ధైర్యపు వెలుగు రేఖ ప్రజ్వలిస్తోంది.. కష్టాలకు కృతజ్ఞతలు చెప్పుకుంటూ వాటి నుండి నేర్చుకున్న పాఠాలతో.. నిన్నటి చీకటి నుండి రేపటి వెలుగుకు వంతెనను నిర్మించుకుంటున్నాను.. మళ్లీ నవ్వగలిగే ' నేను'ని ఆవిష్కరించుకుంటూ.. రేపటి ఆశామోహాల తెరచాపని అడ్డుపెట్టి నిర్విరామంగా ముందుకు సాగిపోతున్నాను.. 22.08.2025