...బతుకు బండి

                         
...బతుకు బండి | ఫణీంద్ర కుప్పిలి

                       అది మంచి వేసవి మధ్యాహ్నం.. సూర్యుడు ప్రకోపానికి పిట్ట కూడా లేని రోడ్డు.. నల్లటి తాచుపాములా మెరుస్తోంది..అభివృద్ధి దెబ్బకు.. మహా వృక్షాలన్నీ నేలకొరిగాయి.. వాటి స్థానంలో కోట్లు ఖర్చు పెట్టి నాటిన క్రోటన్స్.. గుక్కెడు నీళ్ళకి నోచుకోక.. తడారిపోయి..బిక్క మొహం వేసాయి..

అలాంటి ఎడారిని తలపిస్తున్న రోడ్డు పై ఒక పాత టాటా మ్యాజిక్..కబేలాకి తరలించడానికి సిద్ధంగా ఉన్న పశువులా.. మెల్లగా సాగుతోంది..ఆ బండిలో వెనకాల ఒక కుటుంబం కూర్చుంది..బహుశా ఎక్కడికో వలస వెళ్తున్నట్లుగా ఉన్నారు.. దేశంలోని పేదరికమంతా ఆ కుటుంబంలోని ఆడమనిషిలో కనిపిస్తోంది.. ఆమె ఒంటిపై కాణీ ఎత్తు బంగారం కాదు కదా..కనీసం గురివింద గింజంత  వెండి కూడా లేదు.. కనీసం సరైన బట్టలు కూడా వేసుకోలేని పరిస్థితి.. ఆ ఎండ వేడిని తట్టుకోలేక నెత్తిన కొంగు వేసుకుని..ఓ మూలగా కూర్చుంది.. ఆమె మీద ఇద్దరు పిల్లలు కూర్చున్నారు.. సరైన ఆలనా ఆలనా లేని కారణం చేత..బాగా ఎండిపోయి ఉన్నారు.. పాపం బాగా ఆకలేస్తుందో.. ఏమో మెలికలు తిరిగి ఏడుస్తున్నారు.. తనతోపాటు తెచ్చుకున్న కొద్దిపాటి ఆహారాన్ని పిల్లలకు పెట్టి.. తాను నీళ్లు తాగి పడుకుంది..

                 సాధారణంగా నిలబడి అయినా సరే ఆర్టీసీ బస్సులోనే ప్రయాణించడానికి మొగ్గు చూపిస్తాను కానీ ఇటువంటి క్యాబ్స్ ఎక్కడానికి ఇష్టపడను.. ఈ క్యాబ్ నడిపే వాళ్లంటే ఎందుకో నాకు సదాభిప్రాయం లేదు.. ఆరోజు విధిలేని పరిస్థితుల్లో ఆ బండి ఎక్కాను.. సాధారణంగా నాలాగే చాలామంది కి మోటార్ ఫీల్డ్ లో ఉండే వాళ్లపై సరైన అభిప్రాయం ఉండదు.. బహుశా వాళ్ళు కొంచెం రేష్ గా ఉండటం వలనేమో.. నేను క్యాబ్ లో ముందుకు డ్రైవర్ పక్కన కూర్చున్నాను.. డ్రైవర్ బాగా మాసిపోయిన గడ్డంతో.. చాలా దిగాలుగా ఉన్నాడు.. బండిని చాలా నెమ్మదిగా పోనిస్తున్నాడు..

అప్పటికే లంచ్ టైం దాటిపోవడంతో చాలా ఆకలిగా ఉండటంతో పాటు.. బయట విపరీతమైన ఎండ ఉండటంతో.. నాకు చాలా అసహనంగా ఉంది.. ఒకటి రెండుసార్లు..  'ఛ.. అనవసరంగా.. ఈ డొక్కు బండి ఎక్కాను' అని బయటికి అనేసాను కూడా.. అయినా డ్రైవర్ ఏమీ పట్టించుకోకుండా.. తన పద్ధతిలో తాను వెళుతున్నాడు.. ఇంతలో ఎదురుగా ఎక్కడి నుండి వచ్చాడో గానీ.. రోడ్డు మీదకి ఒక పోలీస్ వచ్చి.. మా బండిని ఆపాడు..

అంతే.. డ్రైవర్ సడెన్ గా బండికి బ్రేక్ వేసాడు.. కీచుమని శబ్ధంతో బండి ఆగింది.. రోడ్డు ప్రక్కన ఒక కారు ఆపి ఉంది.. డ్రైవర్ ని పేపర్లు అవీ తీసుకుని.. రమ్మని పోలీస్ సైగ చేసాడు.. మనోడు బండికి సంబంధించిన పేపర్స్ ని ఒక బాక్స్ నుండి తీసి.. బండి దిగి.. కారు వైపుగా వెళ్ళాడు.. బయట అగ్ని గుండంలా ఉంది.. నేను బండి దిగే సాహసం చేయలేదు.. మొబైల్ లో ఏదో చూసుకుంటున్నాను.. పది నిముషాలు పైగా గడిచినా డ్రైవర్ రాకపోవడంతో.. చాలా చిరాకు పుట్టింది.. ఇప్పటికే బాగా లేట్ అయింది.. అనుకుంటే '..కరువులో అధికమాసంలా..' వీడేంటి మధ్యలో ఆపేశాడు.. అనుకుంటూ.. ఆ రోజు నా బ్యాడ్ టైముకి..నన్ను నేను నేనే తిట్టుకున్నా..

                   ఎంతసేపటికీ రాకపోవడంతో.. ఏం జరుగుతుందా అని బయటికి చూసా.. డ్రైవర్ ఆ కార్లో కూర్చున్న ఆఫీసర్ని.. కాళ్ళా వేళ్ళా పడి బ్రతిమలాడుకుంటున్నాడు.. చివరికి కొంత డబ్బులు తీసి అక్కడున్న పోలీసు చేతిలో పెట్టి.. చాలా నిస్సత్తువుగా బండి వైపు వస్తున్నాడు.. మెల్లగా డోర్ తీసుకుని డ్రైవింగ్ సీట్లో కూర్చుని.. బండి స్టార్ట్ చేసాడు.. అతని కళ్ళలో నీళ్ళు సుడులు తిరుగుతున్నాయి.. అప్పటి వరకు నాలో గూడు కట్టుకున్న అసహనం ఒక్కసారిగా ఎగిరిపోయి.. అతనిపై జాలేసింది.. చెట్టంత మనిషి.. చిన్న పిల్లాడిలా కట తడి పెట్టడమేంటి అని.. మొట్టమొదటి సారి.. ఈ డ్రైవర్ల పై ఉన్న నా అభిప్రాయం బద్దలైంది..

నేను అతనితో.. '.. ఏం జరిగింది? ' అని నెమ్మదిగా అడిగా.. అతను పలకలేదు.. నేనే మళ్లీ అతని వైపు తిరిగి.. '..ఏమయింది? బండికి పేపర్స్ ఏమన్నా లేవా? ఫైన్ రాశారా? ఎంత రాశారు? ' అని వరుసపెట్టి గుక్క త్రిప్పుకోకుండా ఆడిగేశా.. అతను ఏమనుకున్నాడో ఏమో గానీ.. తన జీరబోయిన గొంతుని సవరించుకుంటూ మెల్లగా చెప్పసాగాడు..

'..అన్ని పేపర్లు సరిగ్గానే ఉన్నాయి సారూ..కానీ..'

ఆఁ మరెందుకు అంతసేపు అతన్ని బ్రతిమలాడుకుంటున్నావు?

'..అంటే.. సారూ.. అన్నీ ఉన్నా కూడా.. ఆపాడు కాబట్టి ఓ రెండు వందలు ఇస్తే గానీ..'

ఉఫ్.. అదా సంగతి.. మరి దానికెందుకు ఇచ్చేయలేకపోయావా?

దానికోసం..అంతగా బ్రతిమలాడుకుని..
కళ్ళ నీళ్లు త్రిప్పుకోవడం ఎందుకు? అని చాలా కేర్ లెస్ గా అన్నాను..

'..సారూ.. అది నా పెళ్ళాం బిడ్డల కూడు సారూ..'

నేను అతనివైపు..కొంచెం ఆశ్చర్యంగా చూసి..నిజంగానా??  అని కొంచెం వెటకారంగా..

నీ 'క్వార్టర్ మందు డబ్బుల్ని లాక్కున్నాడని..' బాధపడుతున్నావేమో అని ఇంకా అనుకున్నా..'
అని అన్నాను..

అతని ముఖం ఒక్కసారిగా ఎర్రబడింది..
'.. అదే మా దురదృష్టం సారూ.. మమ్మల్ని చూడగానే సాధారణంగా అందరికీ కలిగే ఫీలింగ్ ఇదే..' అంటూ బాధపడ్డాడు..

నా తొందరపాటుకి కొంచెం సిగ్గు పడుతూ..

కొంచెం అతన్ని డైవర్ట్ చేసే ఉద్దేశ్యంతో...

'..ఈ బండి నీ సొంతమా? లేదా డ్రైవర్ గా పని చేస్తున్నావా? ' అని అడిగా..

దానికి అతను..' నిట్టూరుస్తూ.. నాదే సారూ..' అంటూ ఏదో చెప్పబోతు ఆగిపోయాడు..

'...మోటార్ ఫీల్డ్ లో బాగా డబ్బులొస్తాయి అనుకుంటా..'

'..మరి నువ్ ఏంటి..రెండొందలకి మరీ అంత బాధపడుతున్నావ్..' అని అడిగేశా..

కాసేపు మా మధ్య నిశ్శబ్దం ఆవరించింది..

ఇపుడు బండి తాలుకా సౌండ్స్.. దాని కండిషన్ ని చెప్పకనే చెప్తున్నాయి..

అతను నా గురించి ఏమనుకున్నాడో ఏమోగానీ..  

       
తన గురించి మెల్లగా చెప్పటం మొదలు పెట్టాడు..

'..సారూ.. చిన్నప్పుడు ఇంట్లో పరిస్థితులు తో పాటూ.. సావాసగాళ్ల ప్రభావం వలన.. చదువు మానేసి.. మోటారు ఫీల్డ్ మీద ఉన్న క్రేజుతో.. ముందు ఒక బండికి క్లినర్ గా మొదలయిన నా జీవితం..

మెల్లగా డ్రైవింగ్ నేర్చుకుని.. లైసెన్స్ సంపాదించి డ్రైవర్ గా మారా.. ఈలోగా ఇంట్లో వాళ్ళు ఒత్తిడి వలన పెళ్లి చేసుకున్నా.. సంపాదన సరిపోక పోవడంతో.. ఫైనాన్స్ మీద ఒక బండి తీసుకున్నా.. అప్పట్లో ఇంత పోటీ లేకపోవడంతో.. బాగానే డబ్బులు వచ్చేవి.. దాంతో ఫైనాన్స్ ని తీర్చేయగలిగా.. ఆ బండి పాతబడి పోవడంతో.. దాన్ని మార్చేసి.. మళ్లీ ఫైనాన్స్ మీద కొత్తబండి తీసుకున్నా.. ఈలోగా బండి కాస్ట్ బాగా పెరిగిపోవడంతో ఫైనాన్స్ కట్టుకోవడం భారంగా మారింది.. మరోవైపు బల్లు విపరీతంగా పెరిగిపోవడం వలన.. ఎవరికీ కూడా కిరాయి లేని పరిస్థితి వచ్చేసింది..

ఈలోగా పిల్లలు పుట్టడంతో కుటుంబ ఖర్చులు.. పెరిగిపోయాయి.. దాంతోపాటు పాపం పెరిగినట్లు డీజిల్ రేట్లు పెరిగిపోవడంతో.. బండి తిప్పలేని పరిస్థితి వచ్చేసింది.. మరోపక్క బండి రిపేర్లు.. ఇన్సూరెన్సులు.. ఒకటేంటి..

ఇవన్నీ ఒకెత్తు అయితే మరోవైపు ప్యాసెంజర్ల యాటిట్యూడ్.. అణా పైసలతో సహా చిల్లరిచ్చి టికెట్టు తీసుకుని..నిలబడి మరీ ఆర్టీసీ బస్సులో వెళ్తారు..అదే మా దగ్గరికి వచ్చేసరికి.. చేయిత్తిన చోట ఆపి ఎక్కించుకుని.. దింపమన్న చోట.. ఎంత ట్రాఫిక్ ఉన్నా సరే.. దింపాల్సిందే..

ఒక టికెట్ అదనంగా ఎక్కితే.. ఓ నాలుగు రూపాయిలొస్తాయన్న ఆశతో కాస్త అడ్జస్ట్ అయి కూర్చోమంటే.. ససేమిరా ఒప్పుకోరూ.. మరికొంతమంది అయితే నాన్ స్టాప్ బస్ సైతం నాన్ స్టాప్ గా ప్రతీ స్టాపులో టికెట్స్ కోసం అపుకుంటు వెళ్లినా సహిస్తారు గానీ.. మేము ఒక టికెట్ కోసం ఆపితే మాత్రం దిగిపోతామని బెదిరిస్తారు.. వీటన్నిటినీ సహించి.. తీసుకుపోయినా.. డబ్బులిచ్చినపుడు బేరాలు ఆడతారు..'

...అంటూ గుక్క త్రిప్పుకోకుండా తన మనసులోనిదంతా బయటికి వెళ్లగక్కేసాడు..

నాకు మాత్రం చెంప చెల్లుమనిపించినట్లుగా తోచింది.. నిజమే కదా.. వీళ్ళు బయటకి గంభీరంగా కనిపించినప్పటికీ.. వీళ్ళు రోజూ ఇన్నింటిని భరించాల్సి వస్తుంది కదా అని..

'..అయితే మరెందుకు? ఇదే ఫీల్డ్ లో ఉన్నావు? వేరే పని చూసుకోవచ్చు కదా అని..'ఒక నిట్టూర్పు విడుస్తూ..' చాలా ఏళ్లుగా ఇదే ఫీల్డ్ లో ఉండటం వలన.. దీన్ని వదల్లేక.. వేరే పని చేతకాక.. నచ్చినా నచ్చకపోయినా.. చచ్చినట్లు కొనసాగుతున్నానని..' ఆవేదనతో చెప్పాడు..

'..నాలుగు రోజుల నుండి సరైన బేరాలు లేక.. కనీసం డీజిల్ ఖర్చులు రావటం లేదు..అందుకే.. చార్జీ కంటే తక్కువ ఇస్తానన్నా.. సరే అని వీళ్ళని ఎక్కించుకుని వస్తున్నా..'

' ..కనీసం ఈ ట్రిప్ లో అయినా ఓ రెండొందలు మిగుల్తాయనుకుంటే..'అంటూ.. తనలో తానే ఎదో గొణుక్కున్నాడు..

అతను ఎందుకు అంత బాధ పడ్డాడో ఇపుడు అర్థమైంది నాకు.. నేను మరి మారు మాటాడలేదు..

ఈ మాటల మధ్యలోనే నేను దిగాల్సిన స్టాపు వచ్చేయడంతో అతన్ని ఆపమని సైగ చేశా..

'...ఏ వృత్తిలో ఉన్నా కూడా.. బతుకు బండిని లాగటంలో సామాన్యుడి పరిస్థితి ఇంతేనా.. అనుకుంటూ..'

బస్టాపు నుండి అంత ఎండలో నడిచే పనిని తప్పించి.. ఇంటి దగ్గర దింపిన అతని మంచితనాన్ని ఓ పది రూపాయలకు వెలకట్టి.. అన్యమనస్కంగానే ఇంటి ముఖం పట్టాను..

17.09.2018