కర్మయోగం | ఫణీంద్ర కుప్పిలి
కర్మయోగం | ఫణీంద్ర కుప్పిలి
ఆరు బయట దట్టమైన
చీకటి దుప్పటి కప్పి ఉంది..
అర్థ రాత్రి దాటినా
కంటిపై కునుకు రావడం లేదు.
చేస్తున్న ప్రయత్నాలన్నీ కొడిగడుతున్నాయి..
రేపటి భవిష్యత్తు పై ఆశ సన్నగిల్లుతోంది..
నిరాశ నిస్పృహలతో కూడిన నిస్సత్తువ
నన్ను ఆవరిస్తోంది..
ఎటు చూసినా నిర్మానుష్యం..
ఎటు చూసినా నైరాశ్యం..
మనసులోని ఆలోచనలు దారం తెగిన గాలి పటంలా
దారి తెన్ను లేకుండా పరుగులెడుతున్నాయి..
గడియారంలో ముల్లు భారంగా కదుల్తోంది..
నాలో అసహనం పెరిగిపోతోంది..
ఇంతలో ఆ చిమ్మ చీకటిని చీల్చుకుంటూ
ఉదయ భానుడి నును వెచ్చని వెలుగు రేఖలు
మెల్లగా నా నుదిటిని తాకుతున్నాయి..
ఆ అప్రయత్నంగా నా దృష్టి ఎదురుగా ఉన్న
ఓ అల్ప జీవిపై పడింది..
ఓ సాలీడు
తెగిన తన గూడును
అవిశ్రాంతంగా నిర్మించుకుంటోంది..
ఓ తేనెటీగ
చుక్క మకరందం కోసం అలుపెరగక శ్రమిస్తోంది..
ఓ గొంగళి పురుగు
అందమైన సీతాకోకచిలుకగా రూపాంతరం చెందుతోంది.
ఓ పక్షి
తన పిల్లల్ని సముదాయించి ఆహార వేటలో పడింది..
ఓ పుష్పం
ఈశ్వరుని పాదాల చెంతకు చేరడానికి
ముగ్ధ మనోహరంగా విచ్చుకుంటోంది..
వాటికి గెలుపు తలంపు లేదు..
ఓటమి భయం లేదు..
ప్రకృతిలో సమస్త జీవులు
లయబద్ధంగా సాగిపోతోన్నాయి..
అవి కర్మ యోగాన్ని అన్యాపదేశంగా బోధిస్తున్నాయి..