ప్రతిబింబం

మౌన గీతం | ఫణీంద్ర కుప్పిలి  ఆకాశం లో కోట్లాది నక్షత్రాలు మెరుస్తున్నా.. నీకు దారి చూపే జాబిలి ముఖం చాటేయడం.. సముద్రం అంచున నిల్చుని నిరంతరం అలల చప్పుళ్ళు వింటున్నా.. నీ ప్రశ్నకి బదులిచ్చే ఒక్క ప్రతిధ్వని రాకపోవడం.. నిన్నటి జ్ఞాపకాల పుటలన్నీ తిరగేస్తున్నా.. నీ నవ్వు తిరిగి రాసే ఒక్క పదం కనబడకపోవడం.. వేల మంది మధ్య నిలబడి ఉన్నా.. నీ గొంతులో ఆ ఒక్క పదం వినబడకపోవడం.. గంటలు రోజులుగా మారుతున్నా.. నీ దూరం తగ్గే ఒక్క అడుగు కూడా కదలకపోవడం.. హృదయం నిండా మాటలు పోగుచేస్తున్నా.. నీకు చెప్పే అవకాశం రాక మౌనంగా కూర్చోవాల్సి రావడం.. చీకటి చుట్టూ ముసిరినా.. నీ వెలుగు వెతికే కళ్ళు మూసుకోలేకపోవడం.. ఈ నిశ్శబ్ధం నా తోడుగా ఉన్నా.. నీ స్మృతి నన్ను వదిలి వెళ్ళకపోవడం.. చివరికి... నువ్వు రాని ప్రతి క్షణం నా లోపలి ప్రపంచాన్ని నిశ్శబ్దంగా కూల్చేయడం… ఆ శూన్యంలో నీ ఒక్క చిరునవ్వు కోసం ఇంకా తడబడుతూ బ్రతకాల్సి రావడం… 25.11.2025

ఒంటరితనం | ఫణీంద్ర కుప్పిలి  చుట్టూ జనసందోహం ఉన్నా, నువ్వు లేకపోవడం.. పెద్ద గది నవ్వులతో నిండి ఉన్నా...  ఆ నవ్వులో ఒక్కటి కూడా నీకోసం కాదని,  నీకు చేరని నిశ్శబ్దమని తెలిసిపోవడం. ​నూరుగురు కళ్లలో చూసినా... నీకు దక్కని ఆ ఒక్క జత చూపు. నీ పేరు పలికినా... ఏ గుండెలోనూ రాతిపలక కదలకపోవడం ఒంటరితనం అంటే... మరణం తర్వాత కాదు... బ్రతికి ఉండగానే... ఎవరికీ గుర్తుండని నిర్జీవ స్థితి. ​అది అలికిడి చేయదు... ఆకారం లేదు. కానీ ప్రతి రాత్రి... గుండెలో ఒక సూక్ష్మ రంధ్రం వేసి... మెల్లగా... నిస్సత్తువగా... నిన్ను నీలోంచి ఖాళీ చేసేస్తుంది.. 22.11.2025

బండబారిన గుండె అడుగున కన్నీటి చెలములెన్నో నవ్వు పులుముకున్న ముఖం చాటున విషాద గాథలెన్నో.. ​బతుకు బరువు మోస్తూ నిట్టూర్చే ఉచ్ఛ్వాసాలెన్నో తోడు లేని ఒంటరి బాటలో అలుపెరుగని అడుగులెన్నో.. ​కలలు కరిగిపోయే తీరంలో మిగిలేటి గాయాలెన్నో వెలుతురు లేని ఈ చీకట్లో ఎదురుచూసే దారులెన్నో.. ఫణీంద్ర కుప్పిలి 13.11.2025

  అస్తిత్వ వేదన | ఫణీంద్ర కుప్పిలి  వెలుగుకూ, చీకటికి నడుమ చిక్కుకున్న అదృశ్యమైన, అంతులేని మాయా ముసురులు... కన్నీటి రుచి తెలిసినవారికే తప్ప, దాని నిజమైన లోతు,ఒక గాయం లాంటిది.. ఎవరూ అర్థం చేసుకోలేరు. ప్రతి నిట్టూర్పులో ఒక క్రొత్త జన్మ దాగుంటుంది, కానీ అది ఎప్పుడూ పూర్తి కాదు, ఎడతెగని బాధలా. ప్రతి నవ్వులో ఒక పాత మరణం మరుగున పడుతుంది, అది మళ్లీ మళ్లీ రక్తసిక్తంగా మేలుకొంటుంది. గతం అనే గర్భంలో భవిష్యత్తు పరుచుకొని ఉంటుంది, కానీ అది ఎప్పుడూ జన్మించదు, కేవలం గర్భస్రావమవుతుంది. వర్తమానం అనేది కాలం నడుమ చీలిక మాత్రమే.. ఒక క్షణం, ఆ తర్వాత శూన్యం,  ఎడారి లాంటి ఒంటరితనం.. ఏది సత్యం? ఏది మిథ్య? ఈ మూల ప్రశ్నలకు జవాబులు లేవు, కానీ ప్రశ్నలే మనల్ని నిరంతరం చీల్చుతూ ఉంటాయి, రక్తం కారుతూ, ఆత్మను కరిగిస్తూ.. జ్ఞాపకాల చెరగులో ఒక మరొక జీవితం మిగిలి ఉంటుంది, కానీ అది ఎప్పుడూ పూర్తి కాదు, ఎడతెగని శూన్యతలా. మరచిపోవడంలోనూ ఒక గొప్ప విజ్ఞానం దాగి ఉంటుంది. అది మరణం లాంటిది, నిశ్శబ్దంగా మింగేస్తుంది.. కన్నీరు ఆరిపోయిన చోట.. ఒక నిశ్శబ్ద శాంతి మొలకెత్తుతుంది. కానీ అది కేవలం మరణం ముసుగు, ఎడారిలో ఒక చిన్...

  ద్వంద్వాతీతం | ఫణీంద్ర కుప్పిలి  ​శాశ్వతంలో అశాశ్వతాన్ని అశాశ్వతంలో శాశ్వతాన్ని శూన్యంలో అనంత బ్రహ్మాండాన్ని బ్రహ్మాండంలో నిశ్శబ్ద శూన్యాన్ని ​అస్పష్టతలో నిత్య స్పష్టతను స్పష్టతలో అంతులేని అస్పష్టతను అంధకారంలో తేజోమయ వెలుగును వెలుగులో గాఢాంధ చీకటిని ​గాంభీర్య మౌనంలో దివ్య నాదాన్ని నాదంలో గంభీర మౌనాన్ని నశ్వరంలో నిజమైన అమరత్వాన్ని అమరత్వంలో అణువణువు నశ్వరతను ​కనువిప్పే దృశ్యమే పరమ సత్యసాక్షి.. అంతటా నిలిచిన చైతన్యమే ఆత్మసాక్షి.. 02.11.2025

  నిశ్శబ్ద సమాధానం | ఫణీంద్ర కుప్పిలి సంతోషం ఎండమావిలా ఏమారుస్తుంటే, ఆనందం అందని ద్రాక్షలా ఊరిస్తుంటే, ఆశా–నిరాశల వలయంలో చిక్కుకుని, నిరంతరం చక్ర భ్రమణం చేస్తూ సాగిపోతున్నాను... కాలమనే పరుగు వెనుక కారణం తెలియక, జీవితం ఒక భ్రమే అని తెలిసినా, నిజం–అబద్ధం మధ్య ఊగిసలాడుతూ, అజ్ఞానం తెర దాటి జ్ఞానం వైపు పయనిస్తున్నాను... మనసు మాయల మధ్య మునిగితేలుతూ, ఆత్మ శాంతి కోసం అలసిపోతూ, ప్రతి ప్రశ్నకు జవాబు మరో ప్రశ్నగా మారుతుంటే, నిశ్శబ్దంలోనే సమాధానం వింటున్నాను... బంధాలన్నీ బరువులని తెలుసుకున్నా, వదిలేయలేని వాత్సల్యం విడిచిపెట్టలేక, మోక్షమంటే ఒంటరి యాత్ర అని గుర్తించీ, అనుబంధాల అందంలో ముడిపడి ఉన్నాను... పుట్టుక–చావుల మధ్య అర్థం వెతుకుతూ, శాశ్వతం అశాశ్వతంలో దాగుందేమో అనుకుంటూ, ఉనికి కోసం అంతరంగంతో పోరాడుతూ, ఉండకుండానే ఉండే రహస్యాన్ని గ్రహిస్తున్నాను... నేనెవరో, నా గమ్యమేదో తేల్చుకోలేకపోయినా, ప్రతి అడుగు ఒక తీర్థయాత్రగా భావిస్తూ, ఈ అనంత విశ్వంలో ఓ బిందువుగా మిగిలిపోతూ, బిందువులన్నీ కలిసి సముద్రమవుతాయని నమ్ముకుంటున్నాను... శూన్యం నుండి వచ్చి శూన్యంలో కలిసిపోతూ, మధ్యలో ఈ ప్రయాణమే నా నిజమైన సంపద, ప్రత...

నిహిలిజం| ఫణీంద్ర కుప్పిలి చిరునగవు ఎమోజీల తెరల చాటున దాగి, హృదయం 'హార్ట్ రియాక్షన్'లో తాత్కాలికంగా ఆగి, శూన్యాన్ని ' ఇన్స్టాగ్రామ్ ' స్టోరీలో మెరిసేలా దాచే యువతరం.. ​స్క్రీన్ కాంతిలో మెరిసే ఈ జీవన చిత్రం, స్వయంగా పోస్ట్ చేస్తూ, అప్పటికప్పుడే డిలీట్ చేస్తూ, ప్రతిభ, భావోద్వేగం కేవలం 'టెంపరరీ ఫైల్'.. ​పాత నమ్మకాలు, నోటిఫికేషన్లు లేని మూలలు, 'ఓల్డ్ అకౌంట్‌'లు అప్‌డేట్ కాని జ్ఞాపకాలు, నూతన తత్వాలు, క్షణికమైన 'వన్-టైం పాస్‌వర్డ్‌'లు.. ​"జీవిత పరమార్థం ఏమిటి?" అనే ప్రశ్న ఎందుకు? సర్ఫింగ్‌ నెట్‌వర్క్‌ 'ఎర్రర్' చూపుతూ తిరస్కరిస్తుంది, లోడ్ అవుతున్న ఆత్మ - నిరంతర 'బఫరింగ్' స్థితి మాత్రమే.. ​ఈ భవిష్యత్ ఫ్లాష్ డ్రైవ్‌లో నిల్వకాని సత్యాలు, ప్రేమ, అర్థం, దేవుడు - 'అన్ఇన్‌స్టాల్' అయిన పాత ఫోల్డర్‌లు, ఈ జన్మ ఒక విస్తారమైన 'క్లౌడ్ స్టోరేజీ',  శూన్యం తప్ప మరేమీ లేదు, డౌన్‌లోడ్ కాని అనుభూతుల అంతులేని 'ఎంప్టీ ట్రాష్'.. 16.10.2025

  కన్నీటి చివరి బిందువు | ఫణీంద్ర కుప్పిలి  అస్థిర పరిస్థితుల అల్లకల్లోలానికి రేపటి ఆశల మోహపు దీపం కొడిగడుతోంది.. గుండెల్ని పిండి చేసే బాధల సమ్మెట దెబ్బలకు ఆత్మస్థైర్యం తునాతునకలవుతోంది.. కంటి నుండి రాలిన కన్నీటి బిందువులు గత జ్ఞాపకాల నదిలో మునిగిపోతున్నాయి... మదిలో మెదిలే మధుర క్షణాల ప్రతిరూపం నేటి వేదనల దావానలం ముందు మసకబారుతోంది... చేతికి అందని కాలపు వలయంలా సుఖం దరి చేరకుండా దూరం పయనిస్తోంది... శ్వాసించే ప్రతి క్షణం ఒక భారమై మరణం కోసం ఎదురుచూసే దేహంలా జీవిస్తోంది... మౌనంగా సాగే ఈ శూన్య పోరాటంలో నిస్సత్తువతో నేలకొరిగే ఆశే నా మిగిలిన ఆస్తి... 11.10.2025

  అనంత పయనం | ఫణీంద్ర కుప్పిలి  జీవితం — ఒక అనంత సముద్రం, మనం మస్తిష్కపు లోతుల్లో దాచుకున్న ఆశలు, నిరాశలు అలల వలె ఎగసిపడతాయి. కొన్ని కలలు తీరం తాకి  దివిలోని నక్షత్రాల్లా వెలుగుతాయి, మరికొన్ని లోతుల్లో మౌనమై నిట్టూర్పుగా  శూన్యంలో కరుగుతాయి.. కానీ అలల ప్రవాహం ఎన్నటికీ ఆగదు— నిత్య సత్యంలా తీరం వైపు నిరంతరం పయనిస్తుంది. ప్రతి తరంగం ఒక కొత్త ఆశను మోస్తుంది,  స్వేచ్ఛను శ్వాసిస్తుంది, ప్రతి వెనుకడుగు ఒక శాశ్వత పాఠాన్ని దాచుకుంటుంది..  రేపటి పయనానికి దారి చూపిస్తుంది. మనసు — ఓ ఏకాంత నావికుడు,  ఓర్పుతో ప్రయాణం సాగించే వాడు, అవగాహన మసకబారిన చోట,  దిక్కు తెలియని చీకటి వేళ విశ్వాసమే దిశగా మారుతుంది,  నక్షత్రమై దారి చూపుతుంది. తుఫానులు విరిగినా, గాలులు నిశ్చలమైనా, అలలపై నమ్మకం ఎప్పటికీ మసలదు,  గమ్యంపై ఆశ వదలదు.. కొన్ని ఆశలు ముత్యాల్లా కాలానికి వెలుగునిస్తాయి జ్ఞాపకాలుగా మిగులుతాయి, కొన్ని నురుగులా క్షణాల్లో చెరిగిపోతాయి, లేకుంటేనేమి, వెనుక మరొకటి ఉద్భవిస్తాయి. అయినా సముద్రం శాశ్వత శ్వాసగా నిలుస్తుంది.. ప్రకృతి లిఖించిన అక్షరం అది.. ప్రతి అలలో ఒక ఆర...

 అణువులో అనంతం | ఫణీంద్ర కుప్పిలి అపార నిశ్శబ్ద గగనంలో నిలిచిన నేను తారల మెరుపుల మధ్య ధూళికణమని గ్రహించాను అయినా ఆ ధూళికణమే బ్రహ్మాండ శ్వాసలో ఒక మంత్రాక్షరంలా దాగి ఉంది. శ్వాసలొక ప్రవాహం, అడుగులొక తాత్కాలిక ముద్ర కానీ ఆ తాత్కాలికతలోనే శాశ్వతం తన రూపాన్ని ఆవిష్కరిస్తుంది.. దూర తారలు జపమాలల ముత్యాల్లా జిగేల్‌మంటూ నా అంతరంగ ప్రశ్నలకు మౌన సమాధానమిస్తాయి.. "నీవు ఒంటరివి కాదు..నీవే విశ్వమై ఉన్నావు." నేనొక అణువు,.. కానీ ఆ అణువులోనే అనంతం విస్తరిస్తోంది.. నా ప్రేమ విశ్వానికి జ్యోతి, నా కలలు ఆకాశానికి వర్ణం, నా బాధలు మౌనానికి రాగం.. వేల వేల కాలాలు నా హృదయ తాళంలో ఒకే లయలో కొట్టుకుంటున్నాయి.. గతం, వర్తమానం, భవిష్యత్తు ఒకే క్షణంలో కరిగిపోతున్నాయి.. నా కన్నీళ్లు నదుల మూలం, నా నవ్వు వసంతపు హరివిల్లు, నా మౌనం లోతైన సముద్రపు అఖాతం.. ఇలా నా ఉనికిలోనే అపార బ్రహ్మాండం తన ప్రతిబింబాన్ని దర్శిస్తోంది.. నేను చూస్తున్న ప్రతి క్షణం విశ్వం తనను తాను గుర్తుంచుకుంటున్న క్షణం... 13.09.2025

 మౌనపు రాగం | ఫణీంద్ర కుప్పిలి ఏకాంతమే ఇప్పుడు నా సఖి నిశ్శబ్దమే నా ప్రేయసి హృదయాంతరాళంలో ఖాళీతనమే దేవుడయ్యాడు నింగిని చూసినప్పుడు కన్నీటి జడివాన నేలని తాకినప్పుడు నీడల భాష   ఈ రెండింటి మధ్య నిలబడిన నేను   అర్థంలేని పాటలో మునిగిపోయాను జ్ఞాపకాల పురాతన గ్రంథంలో కొన్ని పుటల్ని కాలం చించేసింది కొన్ని మాత్రం కళ్ళు మూసిన క్షణంలో   అగ్నిపర్వతాలై గుండెను బద్దలు చేస్తున్నాయి.. ఒక కుర్చీ నా కథను చెబుతుంది.. ఒక గాజుపాత్ర నా గతాన్ని గుర్తుచేస్తుంది..  ఒక అపూర్ణమైన గీతం   అనంతమైన మౌనంలో కరిగిపోయింది కాల చక్రం స్తంభించిపోలేదు.. కానీ ఆ ప్రతి సెకను శబ్దంలో   నా ప్రాణం ఒక పాత పుస్తకంలా   దుమ్మెత్తుకుంటూ మసకబారుతోంది ఈ ఏకాంత భారమే నా దేవుడు ఈ నిశ్శబ్దమే నా మంత్రం   నా మౌనంలోని గావుకేకలు ఎవరికీ వినిపించని ప్రార్థనలు ఎదురుచూపులన్నీ అలసిపోయాయి   తలుపులు తాళాలు వేసుకున్నాయి   నా అంధకారమే ఇప్పుడు వెలుగు   నా వేదనే ఇప్పుడు నా గొంతు ప్రేమ అనే పదం దాని అర్థాన్ని కోల్పోయింది స్నేహం అనే భావం నేపథ్యంలో కనిప...

 అంతర్యాత్ర | ఫణీంద్ర కుప్పిలి  ఒక్కో చేదు జ్ఞాపకం జతపడి  బ్రతుకు కన్నీళ్ల సంద్రంగా మారుతోంది.. మనసులోని అలజడులు సుడిగుండాలై  జీవనయానాన్ని అతలాకుతలం చేస్తున్నాయి.. దిక్కు తోచక ఒంటరిగా నడి సంద్రంలో  నిలబడిన నేను.. మౌనమైన రాత్రులలో విన్న కథల్లా నా మనసులోని గాయాలు మాట్లాడుతున్నాయి..  ప్రతి కన్నీటి చుక్కలోనూ ఒక దీప్తిమంతమైన ధైర్యపు వెలుగు రేఖ ప్రజ్వలిస్తోంది.. కష్టాలకు కృతజ్ఞతలు చెప్పుకుంటూ వాటి నుండి నేర్చుకున్న పాఠాలతో.. నిన్నటి చీకటి నుండి రేపటి వెలుగుకు వంతెనను నిర్మించుకుంటున్నాను.. మళ్లీ నవ్వగలిగే ' నేను'ని ఆవిష్కరించుకుంటూ.. రేపటి ఆశామోహాల తెరచాపని అడ్డుపెట్టి నిర్విరామంగా ముందుకు సాగిపోతున్నాను.. 22.08.2025

  గుండె లోతుల్లో | ఫణీంద్ర కుప్పిలి గుండె లోతుల్లో బాధ సుడులు తిరుగుతోంది.. మనసు అట్టడుగు పొరల కింద అణిచిపెట్టిన ఆలోచనల సుడిగుండాలు.. వింత అలజడుల్ని సృష్టిస్తున్నాయి.. ఏదో సాధించాలనే తపన మనసుని అస్థిమితంగా చేస్తుంటే.. ఏమీ సాధించలేని నిస్సహాయత నాలో నిర్వేదాన్ని మిగిలిస్తోంది.. లేని స్థిత ప్రజ్ఞతను అరువు తెచ్చిపెట్టుకుని.. ఓ ప్లాస్టిక్ నవ్వుని ముఖాన పులుముకుని.. ఆశా మొహాల బందీగా.. చిక్కులు పడిన ఆలోచనల ముడుల్ని ఓపికగా విప్పే సహనం కోల్పోయి.. ఆలోచనల తుట్టని ముక్కలు ముక్కలుగా తెగ తెంపులు చేసి.. తెగిపడిన ఆలోచనలను తిరిగి ఒక గూడులా అల్లే ప్రయత్నం చేస్తుంటే.. నా అస్తిత్వం అడుగుల కింద జారిపోతోంది.. నీడలు కూడా నన్ను వదిలి పారిపోతున్నాయి.. నేనని చెప్పుకునే హక్కు కోల్పోయి..   శూన్యంలో తేలుతున్న శవం లాగా..   జీవన్మరణాల మధ్య  అనంత మధ్యాహ్నంలో నిలిచిపోయాను.. ఈ తుఫాను తీరుతుంది..   మనసు మళ్ళీ ప్రశాంతత వైపు పయనిస్తుంది..   అప్పుడు ఈ రోజు బాధలు   రేపటి బలానికి సూచికలవుతాయి.. నిలువుగా నిలబడాలని చేసే ప్రయత్నంలోనే   అసలైన జీవిత పరమార్...

 డెత్ బెడ్ | ఫణీంద్ర కుప్పిలి ఆస్తులు.. అంతస్తులు.. బంధాలు.. బాంధవ్యాలు.. భయాలు.. భావోద్వేగాలు.. రాగ భావ ద్వేషాలు.. భవ బంధాల్ని తెంచుకుని.. అన్నింటికీ అతీతంగా.. నిజమైన విరాగిలా.. శ్మశానం అంచున ప్రాణంతో పడున్న శవంలా.. నిస్తేజంగా, నిర్లిప్తం గా అనంత శూన్యం లోకి చూస్తూ.. వ్యక్తపరచని భావాలు.. మరిచిపోయిన క్షణాలు.. చేయాలనుకున్న పనులు.. ప్రేమించాల్సిన మనసులు.. నిన్ను వెంటాడుతూ.. వేధిస్తాయి.. చివరికి ఆరోజు రానే వస్తుంది.. ఇహ లోక పాత్రకి స్వస్తి పలికి.. పరలోక యాత్రకు పయణమవుతావు.. ఆకాశం విరిగిపడదు.. భూమి బ్రద్దలవదు.. సాగర కెరటాలు ఆగిపోవు.. తారలు నేలకొరగవు.. కాలచక్రం తిరుగుతూనే ఉంటుంది.. మనిషి పరుగులుతీస్తూనే ఉంటాడు.. చాలామంది నిన్ను మర్చిపోతారు.. అతి కొద్దిమంది నిన్ను తలుస్తారు..  అమితంగా ప్రేమించేవారు నిన్ను కొలుస్తారు.. నీవు రెక్కలు ముక్కలు చేసుకుని కూడబెట్టినదంతా పరులపాలవుతుంది.. నీవు చేసిన మంచి చెడులే మిగుల్తాయి.. నిన్ను సమాజంలో మనిషిగా నిలబెడతాయి.. 19.07.2021

విరిగిన ఆలోచనల వెలుగు | ఫణీంద్ర కుప్పిలి పరస్పర విరుద్ధమైన ఆలోచనలు.. అలవికాని ఆకాంక్షలతో.. రోజు రోజుకూ మరింతగా తనలో తాను కుంచించుకు పోతూ.. అను నిత్యం తీవ్రమైన అలజడికి గురైన మానవ ఆలోచనల పుట్ట.. ఒక్కసారిగా బద్దలై.. లెక్కలేనన్ని ఆలోచనలు తునాతునకలై చెల్లాచెదురుగా విసిరివేయబడ్డాయి.. ఇక అక్కడ భరించలేని ఏకాకితనం.. భయపెట్టే నిశ్శబ్దం ఆవహించింది.. నేను నెమ్మదిగా తేరుకుని.. చెల్లాచెదురుగా ఉన్న ఆలోచనల ముక్కలను.. మరలా అతికించడానికి విశ్వ ప్రయత్నం చేస్తున్నాను.. ఎన్ని రకాలుగా ప్రయత్నించినా ఏ రెండు ఆలోచనల ముక్కలు పొసగటం లేదు.. విసిగి వేసారి చివరకు నిస్తేజంగా కూలబడ్డాను.. నాలో ఎటువంటి అలజడి లేదు.. నా మస్తిష్కం లో ఎలాంటి ఆలోచనలు మిగల్లేదు.. ఆ విరిగిన ఆలోచన ముక్కలనే తదేకంగా చూస్తూ నా మనో నేత్రాల్ని మూసుకున్నాను.. ఇపుడు మనసుకి ఎంతో హాయిగా ఉంది.. అంతలో నా కళ్ళముందు ఏదో వెలుగు ప్రసరించిన వైనం.. కళ్ళు తెరిచే చూసే సరికి.. అక్కడ ఒక అద్భుతమైన దృశ్యం ఆవిష్కృతమైంది.. నేను ఎన్నో ఏళ్లుగా తీవ్రంగా శ్రమించినా కానరాని ఫలితం.. విరిగి పడిన రకరకాల ఆలోచనల ముక్కలు మెల్లగా ఒక రూపాన్ని సంతరించుకుంటున్నాయి.. 28.07.2025

నాలోనే దారి | ఫణీంద్ర కుప్పిలి బయట చీకటి బొట్లబొట్లగా కురుస్తోంది, మనసు..తాడు తెగిన గాలిపటంలా, గమ్యం లేని గాలిలో తేలుతోంది.. చేసిన బాసలు చెవిలో జోరీగలా తిరుగుతున్నాయి.. నిశ్శబ్దం నాలో నిశ్చలంగా పేరుకుంటోంది.. గుండె లోతుల్లో అసహనం ఒంటరిగా మూలుగుతోంది.. ఆలోచనలు చీకటిని మరింత లోతుకి తీసుకెళ్తున్నా, ఒక చిన్న ఆశా కిరణం దారి వెతుక్కుంది.. కళ్లు మూసినప్పుడు కనిపించే ఆశలా.. విరిగిన కలల ముక్కల్లోనే, కొత్త కలల సౌరభం పూస్తోంది.. తడబడిన అడుగుల్లోనే, కొత్త పయనం పలుకుతోంది.. నన్ను నేనే చుట్టుకుంటాను, నిశ్శబ్దాన్ని దాటి గాలిలో ఎగురుతాను.. ఈసారి తాడు నా చేతిలోనే, ఈసారి దిక్కు నాకు తెలుసు.. ఇది ముగింపు కాదని, మనసు మెల్లగా చెప్పుకుంటోంది. ఈ చీకటి వెనకే, వెలుగు బలంగా విరబూస్తుంది.. 14.05.2025

 ఆరని చితి | ఫణీంద్ర కుప్పిలి కళ్లకి కన్నీళ్ళ పువ్వులు పూచాయి.. అవి ఒక్కొక్కటిగా గుండెలోకి జారి గుండె చెరువయ్యింది... కళ్లు పొడిబారాయి... మదమెక్కి మతి తప్పిన ఉగ్రవాద మూకలు మనుషుల రక్తంతో హోలీ ఆడుతున్నాయి.. చెల్లాచెదురుగా తెగిపడిన మొండేలు.. తుఫాను తాకిడికి నేలకొరిగిన అరటి బోదెల్ని తలపిస్తున్నాయి.. భూతల స్వర్గంగా పేరుగాంచిన కాశ్మీరం.. నేడు భూతాల దుర్గంగా మారిన వేళ.. వేయి తూటాలకి సమానమైన 'హిమాన్షి' విషాద భరిత నిర్వేద చూపులు.. దాయాది దేశపు దమన నీతిని చేష్టలుడిగి చూస్తున్న.. యావత్తు ప్రపంచపటాన్ని ఛిద్రం చేసేలా ఉన్నాయి.. కాశ్మీర్ వేర్పాటువాదం.. భరతమాత శరీరంపై నిత్యం రసికారుతున్న రాచపుండు అయితే, వెంటాడుతున్న ఉగ్రభూతం.. యావత్తు భూగోళాన్ని కబళిస్తోన్న క్యాన్సరు కణం వంటిది... 22.05.2025

  మనిషికి ఆత్మాభిమానం అనేది కూ రలో ఉప్పులాగా ఉండాలి.. తక్కువైతే చులకనగా చూస్తారు.. ఎక్కువైతే పక్కన పెడతారు..