ప్రతిబింబం

...పిల్లలు కాదు | ఫణీంద్ర కుప్పిలి             బాగా చదువుకున్న పెద్దవాళ్ళు సైతం నేడు టెక్నాలజీ వాడకం విషయంలో కొంత ఇబ్బంది పడుతున్నారు.. కానీ ఈతరం పిల్లలు మాత్రం.. ఎంతో సునాయాసంగా..ఒక సహజాతంగా వాడేస్తున్నారు.. ఈ మధ్య జరిగిన ఒక చిన్న సంఘటన నన్నెంతో సంభ్రమాశ్చర్యాలలో ముంచెత్తింది..            మొన్న ఆమధ్య ఓసారి నా మిత్రుడి ఇంటికి వెళ్ళాను.. వాళ్ళ బాబు నాతో ఎంతో చనువుగా ఉంటాడు.. ఆరోజు వెళ్లటంతోనే నా దగ్గరకు పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చి నా సెల్ అడిగాడు.. మాములుగా అయితే వెంటనే ఇచ్చేసేవాడినే..కానీ ఎందుకో ఆరోజు ' నీకు మొబైల్ ఎందుకురా? వీడియోస్ చూస్కుంటావా? ' అని క్యాజువల్ గా అడిగా..దానికి వాడు ' లేదు అంకుల్.. గేమ్ అడుకుంటా' అని చెప్పాడు..        నేను సరదాగా..' నా మొబైల్ లో గేమ్స్ లేవురా..'అని అన్నాను..వాడు దానికి ఏమంటాడో అని..కానీ నిండా మూడేళ్లు కూడా లేని వాడు..' గేమ్స్ లేకపోతే..గూగుల్ ప్లే స్టోర్ నుండి డౌన్లోడ్ చేయండి అంకుల్..' అని అనడంతో ఆశ్చర్య పోవడం నా...

అంతులేని విషాదాన్ని అనుభవించిన వాడే.. తన బాధని, దుఃఖాన్ని.. హృదయాంతరాళంలో పాతరేసి.. తాను నవ్వుతూ.. నలుగురిని నవ్వించగలడు..

బండబారిన గుండె అడుగున కన్నీటి చెలములెన్నో.. నవ్వు పులుముకున్న ముఖం చాటున విషాదాలెన్నో..

'వాసు'తో  "కాసేపు" ***************                               ఫేస్బుక్కు సంభాషణలలో అనుకోకుండా ఒకసారి ’వాసు’ అనే కవి గురించి చదవటం జరిగింది.ఆ తర్వాత నేను అతని కవిత్వం గురించి మరింత తెలుసుకునే ప్రయత్నంలో  "న్యాయపతి శ్రీనివాస రావు గారు ’వాసు’ అనే కలం పేరుతో సుమారు ఒక దశాబ్ధం క్రితం "కాసేపు" పేరుతో ఒక కవితా సంకలనాన్ని వెలువరించినట్లు తెలుసుకుని ’వాసు’ గారికి ఫ్రెండ్ రిక్వెస్ట్ పెట్టడం, ఆమోదించడం చకచకా జరిగిపోయాయి.  ఎలాగైనా "కాసేపు" ని చదవాలనే నాకోరికను ఒకానొక సంభాషణల సందర్భములో వెలిబుచ్చడం, ఆయన వెనువెంటనే నాకు ఒక కాపీని ఎంతో అభిమానంతో పంపించడం జరిగింది..ఆ పుస్తకం ఎపుడెపుడు చదువుదామా అనే ఆత్రంలో ఉన్న నేను మా ఇంటికి వచ్చాక కూడా ఒక నాలుగు రోజులవరకు కనీసం పుస్తకాన్ని చూడలేకపోవడం నాలో ఆసక్తిని మరింత పెంచింది...ఇక ’కాసేపు" నాచేతికొచ్చాక ఏమాత్రం ఆలశ్యం చేయకుండా అక్షరంమక్షరం ఆబగా చదువుకున్నా.                  గురుతుల్యులు శ్రీ వాడ్రేవు చినవీరభద్రుడి గారి ...

జై భ్రమరావతి... శివరాఖరు వరకూ తెలుగు మాట్లాడేవాళ్ళంతా కలిసే ఉండాలని..చేసిన అన్ని యత్నాలూ.. దానికి ఇచ్చుకున్న పబ్లిసిటీ కలరింగు అంతా.. వర్మా సినిమాల లాగా.. అట్టర్ ఫ్లాప్ అవడంతో.. రాష్ట్రం ఇడిపోక తప్పలేదు.. ప్రత్యేక  రాష్ట్రాన్ని తెచ్చేది మేమె..ఇచ్చేది మేమె అంటూ ఓపక్క ర్యాంప్ వాక్కులు చేస్తూ.. మరోవైపు..పార్లమెంట్ లో పెప్పర్ స్ప్రేలు.. పాత సినిమా ఫైటలూ అన్నీ అయ్యాక.. మిగిలిన ఆవశేష ఆంధ్రప్రదేశ్ లో..ఆ పార్టీ ఒక శిలాజంగా మిగలక తప్పలేదు.. ఇన్నింటినీ దాటుకుని ఏదో గుట్టుగా రాష్ట్రాన్ని అభివృద్ధి చేసుకోవాలంటే.. వార్డు మెంబర్ నుండి..అమెరికా ప్రెసిడెంట్ దాకా..అందరినీ తనే గెలిపించిన బాబు గోరి చేతికి రాష్ట్రం హ్యాండిల్ ని అప్పగించారు జనాలు.. పదేళ్ల పాటు..మూల నుండడంతో కాస్త తుప్పు పట్టినా.. బాగా కొబ్బరి నూనె పెట్టి ఓవర్ హాలింగ్ చేయడంతో.. పాలనా రోడ్డుపై ' మేఘాలలో తేలిపొమ్మన్నది..' అంటూ సైకిలుపై జోరుగా సాగిపోతుండగా..నేను మఖుటం లేని మహారాజుని కావచ్చేమో గానీ..రాజధాని లేని రాష్ట్రం కాకూడదని..అర్జంట్ గా ప్రపంచంలో నే గొప్ప రాజధానిని నిర్మిస్తానని భీష్మ ప్రతిఙ్ఞ చేసేయడం జరిగిపోయింది.. ...

ఒక్కో రాష్ట్రాన్నీ.. చేజిక్కించుకుంటున్న తీరు చూస్తుంటే.. తన శవపేటికకు ఒక్కో మేకుని కొట్టుకుంటున్నట్లుగా అనిపిస్తోంది..

ఓటమి మంచిదే.. తన వారెవరో.. తెలుసుకునేలా చేస్తుంది..

మనిషి భౌతికంగా సంఘజీవి.. మానసికంగా మాత్రం ఒంటరే..

యవ్వనంలో విప్లవ భావజాలం.. వృద్ధాప్యంలో ఆధ్యాత్మిక చింతన.. సుఖాలలో నాస్తికత్వం.. కష్టాలలో ఆస్తికత్వంతో.. సగటు మనిషి తరిస్తున్నాడు...

మనిషి మెదడు ఒక సారవంతమైన నేల వంటిది.. అందులో తులసివనాన్ని పెంచడమా? గంజాయిని సాగు చేయడమా? అనేది మన పైనే ఆధారపడి ఉంటుంది..

మురికి పట్టిన శరీరాల్ని తోముకున్నట్లుగా.. మాసిన మనసులనీ ఉతుక్కోవాలి..

తొలకరి ఆశ | ఫణీంద్ర కుప్పిలి నిర్జలీకరణతో..జీవం కోల్పోయి.. దేహమంతా నెర్రెలు బారి నిస్సహాయంగా.. నీటి చుక్కకై అంగలారుస్తున్న నేల తల్లికి.. తొలకరి తొలి వర్షపు చిరుజల్లులు పారవశ్యంతో ఒళ్ళు పులకరింపు జేస్తుంటే.. దశాబ్దాల నిరాదరణతో.. గిట్టుబాటు కాని సేద్యంతో.. శోకించి శుష్కించిన రైతు.. తొలకరి తొలి వర్షపు చిరుజల్లులు తన నేలని తాకగానే.. చేదు గతాన్ని మైమరచి.. ఏరువాకతో సాగిపోతున్నాడు.. 11.06.2017

నా మనసు | ఫణీంద్ర కుప్పిలి నైరాశ్యం కమ్ముకున్న నా మనసులోని ఆలోచనలు.. దారం తెగిన గాలిపటంలా.. ఒక గమ్యమంటూ లేకుండా సంచరిస్తున్నాయి.. అనుకోకుండా రేపటి ఆశల పచ్చని చిగురు కొమ్మకి తగుల్కొని.. సగమాకాశంలో కొట్టుమిట్టాడుతున్నాయి.. ఇంతలో.. చిమ్మ చీకటిని చీల్చుకుంటూ వచ్చి పలకరించిన ఉదయ భానుడి లేత తొలి కిరణాన్ని ఆలంబనగా చేసుకుని అనంతమైన విశ్వ వీధిలో మునుముందుకు దూసుకుపోవాలని.. ఇపుడు ఆత్రంగా ఎదురు చూస్తోంది నా మనసు.. 27.05.2017

అభివృద్ధి పొరలు| ఫణీంద్ర కుప్పిలి నాలుగు మెతుకులు కోసం రెండు అక్షరం ముక్కల కోసం అలమటిస్తున్న అభాగ్యుల ఆక్రందనలు.. హోరెత్తిస్తున్న అభివృద్ధి మంత్రోచ్చారణలో అరణ్య రోదనలుగా మిగులుతున్నాయి.. నేలని నమ్ముకుని బతికే అన్నదాత.. ఆ నేలలోనే నిశ్శబ్దంగా కలిసిపోతుంటే.. అభం శుభం ఎరుగని చిన్నారులు కళ్ళు తెరవక ముందే కన్ను మూస్తుంటే.. వెలిగిపోతోందన్న భారతావని అంకెల అభివృద్ధి తళుకు బెళుకులు నాకు కనిపించడం లేదు.. బహుశా నాకంటికి ఇంకా.. అభివృద్ధి భ్రమల పొరలు కమ్ముకోలేదేమో..

అంతులేని వ్యధ-7 || ఫణీంద్ర కుప్పిలి             నేను అక్కడ జరుగుతున్న హడావుడిని చూడటంతో..ఒక్కసారిగా గుండె ఆగినంత పనైంది..రొప్పుతూ రూంలోకి వెళ్ళా..అక్కడ ఉన్న సిబ్బంది ఒక్కసారిగా నన్ను చుట్టి ముట్టారు..' సర్..మీకోసమే చూస్తున్నాం..ఎక్కడికి వెళ్లిపోయారు మీరు?? పేషంట్ పరిస్థితి అస్సలు బాలేదు..అర్జెంట్ గా ఐ.సి.యూ కి షిఫ్ట్ చేయాలి..లేదంటే ప్రమాదం..' అని గుక్క తిప్పకుండా విషయాన్ని చెప్పేసింది ఒక సిస్టర్..నేను అసలేం జరిగింది అని అడిగేలోపే...' మీరు అర్జెంట్ గా ఈ పేపర్స్ పైన సంతకం చేయండి..పేషంట్ పరిస్థితి ప్రమాదకరంగా ఉంది' అంటూ..ఒక కన్సెంట్ లెటర్.. పెన్నూ..నా చేతిలో పెట్టారు..' స్టాఫ్.. నేను అమ్మ వైపు ఒకసారి చూశాను.. నిజంగానే చాలా ప్రమాదకరమైన పరిస్థితిలో ఉంది.. నేను మారు మాట్లాడకుండా సంతకం పెట్టి ఇచ్చేశా..వెంటనే అమ్మని ఐ.సి.యూ కి షిఫ్ట్ చేసేశారు..                      ఐ.సి.యూ లోకి నన్ను అనుమతించక పోవడంతో..అక్కడే బయట ఉన్న ఒక బెంచీపై కూలబడ్డా..నాకంతా అయోమయంగా ఉంది..అసలు నేను డిశ్చార్జి పనుల కోసం అమ్మకి చెప్పి ఇ...

ఆత్మశోధన | ఫణీంద్ర కుప్పిలి గుదిగుచ్చుకున్న భావాలు.. గువ్వల్లా ఎగిరిపోతుంటే.. గిరిగీసుకున్న జోనర్లు.. నీటి మీద వృత్తాల్లా చెరిగిపోతుంటే.. నమ్మకాల పునాదులపై నిర్మించుకున్న ఇజాలు.. పేక మేడల్లా కూలిపోతుంటే.. పెనవేసుకున్న బంధాలు పీలికలుగా మిగులుతుంటే.. స్వప్నంలో వాస్తవంలా.. వాస్తవంలో స్వప్నంలా.. అనుక్షణం వాదిస్తూ..శోధిస్తూ.. నిజాల్ని పోస్ట్ మార్టం చేస్తూ.. అనుమానాల ముసుగుల్ని తుంచేస్తూ... నిరంతరం ఆలోచనల కొలిమిలో బూజు పట్టిన భావాల్ని దహించి వేస్తూ.. వైరుధ్యాల పెనుగులాటలో.. కరడుగట్టిన భావజాలాలు తునా తునకులైపోగా.. హృదయాంతరాళాల్లో గూడు కట్టుకున్న అజ్ఞానమనే గాడాంధకారాన్ని ఆత్మశోధన అనే కరవాలాన్ని ఝుళిపించి ఛేదించగా.. రేగిన అగ్గి రవ్వల వెలుతురులో.. మనో నేత్రానికి కమ్మిన పొరలు తొలగిపోగా.. కడిగిన ముత్యంలా ఆత్మ సాక్షాత్కరిస్తుంది.. మొగ్గ తొడిగిన నూతనోత్సాహంతో.. ఎల్లలు లేని ఆత్మ విశ్వాసంతో.. నిత్య సత్యాన్వేషకునిగా జ్వలిస్తూ..చలిస్తూ.. పరమ పదాన్ని చేరుకోవాలి ఈశ్వరా..

...ట్రింగ్..ట్రింగ్..ట్రింగ్ | ఫణీంద్ర కుప్పిలి             మొదటిసారిగా మా ఇంటికి ల్యాండ్ లైన్ ఫోను వేయిపించినపుడు.. ఆ సంబరమే వేరప్పా.. ఏదో కొత్త పెళ్లికూతురుని ఇంటికి మొదటి సారి ఇంటికి తీసుకొస్తున్నట్లుగా.. బాజా భజంత్రీలతో (..ఏదో ఫ్లో లో వాడేసాను లెండి😊😊..) తీసుకొచ్చాము.. ఇక ఆ ఫోన్ ని బిగించిన టెక్నీషియన్ ని చూసి ..సాక్షాత్తూ 'గ్రాహెం బెల్లు 'ని  చూసినంత ఆరాధనగా చూసామనుకోండి( ..మా స్కూల్ లో తెగ క్విజ్ పోటీలు జరిగేవి.. దానికోసం.. ఇలాంటివి చాంతాడు అంత బారు లిస్టుల్ని రుక్కేసే వాళ్లం😂😂😂..) ఆ పారవశ్యములో నా మిత్రుడు ఒకడు.. పెద్దయినాక చేస్తే..గీస్తే.. టెలిఫోన్స్ డిపార్ట్మెంట్ లొనే ఉద్యోగం చేస్తానని..మా ఫ్రెండ్స్ దగ్గర సీక్రెట్ గా మంగమ్మ శపథం కూడా చేశాడంట..(మనోడు ఇపుడు ఏంటి చేస్తున్నాడని మాత్రం అడగకండేం😙😙😙).. రోజంతా ఆ ఫోన్ ఎపుడు మొగుతుందా? ఎపుడెపుడు ఫోన్ ఎత్తి మాట్లాడుదామా అని..ఇండిపెండెన్స్ డే రోజున..అన్ని దంపుడులు అయ్యాక.. శివరాఖర్లో ఇచ్చే ' ఆశా చాకిలెట్..' కోసం  పాపం అమాయకంగా తెగఎదురు చూసే పిల్లల్లాగా.. ఫోన్ కి దగ్గర్లోనే కాసుకుని కూర్చ...

బస్సాయణం | ఫణీంద్ర కుప్పిలి                             ముందు రోజు తెల్లవారుజాము వరకూ.. ఆఫీసు పని చేయడంతో.. ఉదయాన్నే హడావుడిగా వెళ్లే అవసరం లేకుండా.. కొంచెం లేటుగా వెళ్లే వెసులుబాటు లభించింది.. దాంతో నిదానంగా తయారయి ఆఫీసుకి బయలుదేరాను.. బండి పార్కింగ్ లో పెట్టి వస్తుండగా.. ఒక ఎక్స్ ప్రెస్ బస్సు వెళ్ళిపోతోంది.. కొంచెం పరిగెట్టుంటే.. బస్సు అందుండేది.. కానీ ఆ బస్సు వెళ్ళిపోతే వెళ్లిపోనీ.. ఎలాగూ అర్జంట్ గా వెళ్లాల్సిన పనిలేదు కదా అని.. ఏదో మొక్కుబడిగా చేయి ఎత్తి ఆపాను.. కానీ వాడు కూడా బ్రేకు వేయడానికి బద్ధకంగా ఫీలయినట్లున్నాడు.. స్లో కూడా చేయకుండానే వెళ్ళిపోయాడు😂 ఓ పది నిముషాలు.. చాలా హుషారుగా ఓ పక్క ఆర్.టి.సి బస్సుల్ని చూస్తూనే.. మరో వైపు ఏదన్నా క్యాబ్ దొరక్కపోదా అని కొంచెం మోహమాటంగానే.. ఖాళీగా వెళ్తున్న కార్లను ఆపుతున్నాను.. అదేంటో..నేను వెళ్లాల్సిన చోటుకి తప్ప మిగతా అన్ని చోట్లకీ.. ట్యాక్సీ లు దొరుకుతాయి.. నా అదృష్టం అలా తగలబడుతుంది..☺️ అలా చూస్తుండ గానే సుమారు ఓ పావు గంట.. ఇరవై నిమిషాలు గడిచిపోయాయి.. ఈలోగా ఒకటి ...

Vegetarians only..| ఫణీంద్ర కుప్పిలి గత నాలుగు రోజులుగా అద్దె ఇల్లు కోసం వైజాగ్ పట్టణంలో గల్లీ గల్లీ తిరుగుతున్నా.. నిజంగా ఒక పోస్ట్ మెన్ కూడా నేను తిరిగినంతగా తిరగదేమో.. ఫ్లాట్ సంగతి దేవుడెరుగు కానీ.. నేటికీ..అదీ సిటీలో బాగా చదువుకుని..పెద్ద పెద్ద ఉద్యోగాలు వెలగబెడుతున్న వారు సైతం ఎంత దారుణంగా ప్రవర్తిస్తున్నారో బాగా తలకెక్కింది.. టు-లెట్ బోర్డ్ చూసి..అద్దెకిస్తారేమో అని ఫోన్ చేస్తే..ఒకడు మీ ఇంట్లో ఎంతమంది ఉంటారు ? మీ అమ్మా నాన్నల మీతో ఉంటారా? అని ఒకడు అడిగితే..ఇంకొకడు మీరు ఏ ఉద్యోగం చేస్తారు? ప్రయివేటా? గవర్నమెంటా? అని వాకబు చేస్తాడు.. మరికొంతమంది..తెగ మోహమాటాన్ని నటిస్తూ.. నాపేరుని అడగటం ద్వారా..నేను ముస్లిం కాదని నిర్ధారించుకుంటాడు.. ( మనం ఎపుడూ గెడ్డంతో 👹 దర్శనం ఇవ్వటం వలన కాబోలు).. మరొకడు.. నా ఇంటి పేరు బట్టి ఏ కులంలో తెలుసుకునే ప్రయత్నంలో పడతాడు..నిజానికి పెళ్లి సంబంధానికి కూడా అన్ని డిటయల్స్ ఆడగరేమో.. అసలుకే ఇల్లు వెతకలేక చస్తుంటే.. మధ్యలో ఈ వాస్తు గోడవొకటి..ఏ పేసింగ్? ఎన్ని కిటికీలున్నాయి? ఎన్ని ద్వారాలున్నాయి? ఎలెక్కలు గోలకి తెగపడినవి కొన్ని..అప్పటికే బాగా విసిగి వేస...

జీవచ్ఛవం| ఫణీంద్ర కుప్పిలి శరీరం నిండా గాయాలతో మాంసపు ముద్దలా కూలబడిన ఆ జీవచ్ఛవం... కంటిబాయిల నుండి ఉబికి వస్తున్న కన్నీళ్ళు. మనసు ముక్కలై ఏరులుపారుతున్న బాధ... ఏడ్వడానికి సైతం ఓపికలేని దైన్యం... సహజ న్యాయానికి విరుద్ధంగా... తప్పొకడిది శిక్ష ఒకరికి... భరతమాత,గోమాత.. ప్రకృతిలో ప్రతిదాంట్లో మాతృత్వాన్ని మాటల్లో కీర్తించే మన సంస్కృతి... పేరు గొప్ప..ఊరు దిబ్బ అని... పువ్వులాంటి సుకుమారమైన స్త్రీల మనసుల్ని మానభంగం చేసి శరీరాల్ని ఛిద్రం చేసి స్త్రీలని గొప్పగా కీర్తించగలిగే... నయవంచక పురుషాధిక్య సమాజం.. అడుగు బయట పెడితే చాలు... నిరంతరం వెంబడించి వేధించే... అణువణువూ శోధించే మానవ నిఘానేత్రాలు.. అడుగడుగునా అడ్డుతగిలే మానవ మృగాళ్ళు... అర్ధ రాత్రి కాదుకదా... పట్టపగలు సైతం స్వేఛ్చగా తిరగలేని ఏడుదశాబ్ధాల అర్థరాత్రి స్వాతంత్ర్యం... మహిళల వస్త్రధారణపై విరుచుకుపడే మగమహారాజులకి.. ఆరేళ్ళ పసిపాపలో చూసే అశ్లీలత ఏమిటో?? ఏదైన ఒక సంఘటన జరిగినపుడు.. హోరెత్తించే టివిల లైవ్ షోలు కొవ్వొత్తు ర్యాలీలు... మరలా.. యధేచ్చగా కొనసాగుతున్న.. మదమెక్కిన పశువికట్టహాసం...

...స్వాతంత్ర్య గీతిక | ఫణీంద్ర కుప్పిలి మా స్కూల్ లో స్వాతంత్ర్య దినోత్సవ వేడుకలు చాలా ఘనంగా జరిగాయన్న ఆనందంలో..ఎర్రగా కాల్చిన అట్లకాడతో వాత  పెడుతున్నట్లుగా ఉన్న ఎండని సైతం లెక్క చేయకుండా.. యమా స్పీడుగా యమహా బైకుపై ఇంటికొచ్చి పడ్డా.. ఇంటికొచ్చాక గానీ శ్రీమతి వూరికి వెళ్లిందన్న విషయం గుర్తుకు రాలేదు..అప్పటికే కడుపులో ఏనుగులు పరిగెత్తుతుండంతో..ఇగ వండుకుని తినే ఓపిక లేక..ఎపుడూ వెళ్లే మెస్ కి పరిగెత్తా.. బాగా వండితే.. జనాలు ఎక్కడ ఓ నాలుగు ముద్దలు ఎక్కువ తినేస్తారా అన్నట్లు..తినాలని ఉన్నా.. తినలేని నిస్సహాయ స్థితిలోకి నెట్టేస్తాడు..ఆ మెస్ యజమాని.. మొత్తానికి '..నిద్ర సుఖమెరగదు.. ఆకలి రుచి ఎరుగదు..' అన్నట్లు..ఏవో నాలుగు మెతుకులు కడుపులోకి కుక్కి.. బతుకు జీవుడా అనుకుంటూ బయటపడ్డా.. బయట బైకు తీసేముందు..అక్కడ ఆరుబయట ఎర్రటి ఎండలో..కాలుతున్న కడుపుతో..అంతకు మించి..గుండెని మండిస్తున్న బాధతో..ఓ ముసలాయన గార్డు డ్రెస్సులో అత్యంత దీనంగా కనిపించాడు..అపుడు గుర్తొచ్చింది..నేను ఆకలి మీద ఉండటంతో నా కళ్ళకి అతను మెస్ లోకి వెళ్ళేటప్పుడు కనిపించలేదని..ఈ వయసులో నేనె ఒక్కపూట ఆకలి తట్టుకోలేకప...

ముక్కుపిండి వసూలు | ఫణీంద్ర కుప్పిలి ఒక ప్రముఖ బార్ & రెస్టారెంట్ లో ఒక ఇద్దరు వస్తాదులు పని చేస్తుంటారు.. ఆ బార్ యజమాని అక్కడికొచ్చే కస్టమర్లకు ఒక ఛాలెంజ్ పెడతాడు.. దానిలో గెలిచిన వారికి పెద్ద మొత్తంలో బహుమతిని అనౌన్స్ చేస్తాడు.. ఆ ఛాలెంజ్ ఏంటంటే..తన దగ్గరున్న ఆ ఇద్దరు వస్తాదులు..ఒక నిమ్మకాయని కోసి..దాని రసాన్ని పూర్తిగా పిండేస్తారు..ఆ తర్వాత అక్కడున్న కస్టమర్లు లో ఎవరైనా సరే.. ఆ రసం పిండేసిన తొక్కల నుండి..కనీసం ఒక్క చుక్క నిమ్మ రసాన్ని పిండగలిగినా..వాళ్లు ఆ ఛాలెంజ్ లో గెలిచినట్లే.. అలా గెలిచిన వారికి సన్మానంతో పాటు..ఆ బహుమతిని ప్రదానం చేస్తారు.. నిత్యం అనేక మంది..ఆ ఛాలెంజ్ లో గెలవాలని ప్రయత్నించి..విఫలమవుతుంటారు..కేవలం అందులో పాల్గొనడాని కోసమే..ఆ బార్ ని సందర్శించే వారు కోకొల్లలు..ఇలా చాన్నాళ్ళు..ఆ ఛాలెంజ్ ని ఎవరూ సాధించలేక వెనుదిరిగారు.. ఒక రోజు సాయంత్రం..ఆ ఛాలెంజ్ లో పాల్గొనడానికి ఒక ముసలాయన వస్తాడు.. అందరూ..అతన్ని చూసి విపరీతంగా గేలి చేస్తారు..ఎంతోమంది మహామహులు.. గెలవలేకపోయారు.. ఈ పెద్దాయనేంటి సాధించగలడు అని..కానీ అతను ఇవేమీ పట్టించుకోకుండా.. పోటీలో పాల్గొనడా...

చిత్తు చేసిన మత్తు | ఫణీంద్ర కుప్పిలి       ఎటు చూసినా నైరాశ్యపు చీకట్లు కమ్ముకుని ఉన్న ఆ చిన్న గదిలో..ఒక మూలగా ఉన్న కుక్కి మంచం పై ఒక శవంలా పడున్న మనిషి మెల్లగా మూలుగుతున్నాడు.. కనీసం ఏడవడానికి సైతం శక్తి లేక దీనంగా ఆ మంచం వైపు నిస్తేజంగా చూస్తున్నాయి ఓ జత నడి వయసు కళ్ళు.. బాగా మాసిపోయిన ఆ గోడలపై కొన్ని వస్తువులు గత వైభవానికి మూగ సాక్ష్యాలుగా నిలుస్తున్నాయి.. అతను బాధతో మూలుగుతున్నప్పటికీ.. తాను ఏమీ చేయలేని నిస్సహాయ స్థితి..ఇలా ఎడ తెరిపిలేకుండా కొనసాగుతున్న నిశ్శబ్ధాన్ని చేదిస్తూ..' అమ్మా..' అన్న అరుపు లాంటి పిలుపుతో ఒక్కసారి ఉలిక్కిడిన ఆమె..తన శక్తినంతా  కూడదీసుకుని బలవంతంగా లేచి..పెరటి వైపు పరిగెత్తింది.. చినిగిన బట్టలతో.. సరైన తిండిలేక వయసుకు తగిన ఎదుగుదల లేక.. బలహీనంగా..మొత్తం ఒళ్ళంతా దుమ్ము పేరుకుపోయి..ఎంతో దయనీయంగా కనిపిస్తోన్న..ఓ పన్నెండేళ్ల పిల్ల..ఒక ఆవుని గుంజకి కట్టే ప్రయత్నంలో.. దాన్ని ఆపలేక క్రిందపడి..బాధతో కేకలేస్తోంది..ఆమె పరుగెత్తికెళ్లి తొక్కేయబోతున్న కూతుర్ని పక్కకునేట్టే ప్రయత్నం చేసింది..దెబ్బ తగిలిన ఆ పిల్లని తన గుండెలకు హత్తు...

స్వర్గం-నరకం | ఫణీంద్ర కుప్పిలి               తాను ఖర్చు పెట్టే ప్రతీ రూపాయికి గరిష్టంగా లాభం పొందాలని.. ప్రతీ చిన్నదానికీ విపరీతంగా క్యాలిక్యులేషన్లు వేసి.. డిస్కౌంట్ కోసం ఆషాఢంలో బట్టలు కొనుక్కునే ఒక మధ్య తరగతి సుబ్బారావు.. హఠాత్తుగా ఓరోజు మంచాన పడ్డాడు..తాను పోతానని తెలిసీ.. చివరి క్షణంలో 'హరీ' అంటూ చచ్చాడు.. సాధారణంగా తన జీవితకాలంలో.. పుణ్యాన్ని కొనుక్కునే స్థోమత లేక పోవడంతో పాటు..తన ఎదుగు బొదుగూ లేని జీవితంతో విరక్తి చెంది..చాలా సార్లు దేవుడిని చెడ మడా తిట్టడం వలన..ఇటీవల కాలంలో స్విస్ బ్యాంకులో గుట్టలు గుట్టలుగా పేరుకు పోయిన నల్ల కట్టలు మాదిరి, సుబ్బారావు పాపం కూడా కొండలా పెరిగిపోయింది.. దాంతో పాపుల చిట్టాపద్దు చూసే చిత్ర గుప్తుడు..ఈమధ్య తరగతి మహా పాపి.. పాపాల చిట్టా విప్పేసరికి.. అప్పటికే అదిరిపోయే బాహుబలి కలెక్షన్లలా పెరిగిపోతున్న పాపుల రికార్డ్ కి ఒకింత విజయగర్వంతో మీసం మెలేసిన యముడు.. అర్జెంట్ గా ఆ పాపిని ఉన్నపళంగా తీసుకు రమ్మని ఆర్డర్ ఏసేయడంతో 'యమ కింకరులు మన సుబ్బారావు ని తీసుకెళ్లడానికి ప్రత్యక్షమయ్యారు..     ...

అంబారావం..| ఫణీంద్ర కుప్పిలి        అనగనగా ఒక రాజ్యంలో కొందరు మహా మేధావులు రాజు దగ్గరికి వెళ్లి..' ప్రభూ..మన రాజ్యంలో జీవహింస విపరీతంగా పెరిగిపోయింది.. సంస్కృతీ సంప్రదాయాలు మట్టిలో కలిసిపోతున్నాయి. అందువలన తమరు తక్షణం పశు వధ పై నిషేధం విధించాలని ప్రార్థించారు..' అప్పటికే విచిత్రమైన ఆజ్ఞలతో పేరు సంపాదించుకున్న ఆ రాజు వెంటనే ' తన రాజ్యంలో ఎవరు పశువుని వధించినా వారి తల తీసేయబడుతుంది ' అంటూ రాజాజ్ఞని జారీ చేశాడు.. దాంతో రాజ్యంలోని పశువులన్నీ సంబరాలు చేసుకోవాలని నిర్ణయించుకున్నాయి.                 ఆ ప్రారంభోత్సవ సభకి రాజుని ముఖ్య అతిథిగా ఆహ్వానించాయి..ఆ సభలో రాజు పశువులు హక్కుల గురించి గొప్పగా ప్రసంగించాడు.. ప్రసంగం చివర్లో రాజు ' నా రాజ్యంలో ఒక మనిషికి అన్యాయం జరిగితే.. అరగంట లేటుగా వస్తానేమో..కానీ అదే ఒక ఆవుకి అన్యాయం జరిగితే అరక్షణం లో ఉంటాను ' అని తొడగొట్టి..మీసం మెలేసి డైలాగు చెప్పడం తో అక్కడున్న పశువులన్నీ తోకలెత్తి.. '..అంబా..అంబా..' అంటూ హర్షధ్వానాలు తెలియజేశాయి..      అప్పటికే చాలా సంవత్సరాలుగా వర్షాలు...

...ఇంటింటికీ మందు | ఫణీంద్ర కుప్పిలి        బ్రతుకుతెరువు కోసం చాలా ఏళ్ళ కిందట వేరే  రాజ్యనికి వెళ్లిపోయిన అప్పారావు.. తన సొంత ఊరికి వస్తాడు.. చాన్నాళ్ల తరువాత పాత మిత్రులందరినీ కలుసుకోడంతో.. సరదాగా సాయంత్రం మందు పార్టీ చేసుకుందామనుకుంటారు..                మనోడు మంచి హుషారుగా సాయంత్రం పార్టీకి మిత్రుని ఇంటికి బయలుదేరి వెళతాడు.. మిత్రులందరూ కాసేపు పాత ముచ్చట్లలో మునిగిపోతారు.. అప్పారావు ఉత్సాహంగా మాట్లాడుతున్నప్పటికీ పార్టీకి కావాల్సిన మందు బాటిళ్లు ఎక్కడా కనిపించక పోయేసరికి కాస్తా నిరుత్సాహం చెందుతాడు.. చివరికి ఓపిక పట్టలేక..' అరే..మందు పార్టీ అని అన్నారు..ఇక్కడ చూస్తే..ఎక్కడా బాటిల్ జాడే లేదు..ఇంతకీ ఉన్నట్టా?లేనట్టా? ' అని ఆత్రంగా అడిగే సరికి.. అక్కడున్న వారంతా ఫక్కున నవ్వారు..వాళ్లంతా అసలు ఎందుకు నవ్వారో తెలీక అప్పారావు కాస్త అయోమయంలో పడ్డాడు..తాను అడిగిన దాంట్లో నవ్వాల్సినంతగా ఏముందో అని ఆలోచించసాగాడు..           ...

ఆల్జీబ్రా.. గుండె గాభరా...| ఫణీంద్ర కుప్పిలి       సాధారణంగా చాలా మంది పిల్లలకు మేథ్స్ అంటే  భయం..అందుకే 'ఆల్జీబ్రా.. గుండె గాభరా..😀' అనే నానుడి చాలా పాప్యులర్ అయింది..కానీ నాకు మాత్రం.. చచ్చేంత భయం 😀😀.. చాలా మంది ఇంటర్మీడియట్ లో ఆర్ట్స్ లేదా సైన్స్ స్ట్రీమ్స్ ని ఎంచుకోడానికి.. వాటి మీద ఇంట్రెస్ట్ కంటే కూడా..మేథ్స్ అంటే భయమే.. అతి ముఖ్య కారణం..😁😁                                      స్కూల్లో ఎపుడూ కూడా నాకు మిగతా సబ్జెక్ట్స్ లో మంచి మార్క్స్ వచ్చినప్పటికీ.. మేథ్స్ దగ్గర దెబ్బ పడేది..' కుంచాలమ్మ కూడదీస్తే.. మంచాలమ్మ మోసుకుపోయింది😀😀..' అన్న చందాన..నేను మిగతా వాటిలో తెచ్చుకున్న లీడ్ ని..ఈ పాపిష్టి సబ్జెక్ట్ నన్ను అమాంతం వెనక్కి నెట్టేసేది.. ఆ లెక్కల చిక్కుల్ని విప్పలేక..ధైర్యం చేసి అర్థం కాని వాటిని క్లాసులో అడగలేక.. బాలీవుడ్ నుండి దిగుమతి అయిన మన తెలుగు హీరోయిన్లు.. ఏ జబర...

అంగడి| ఫణీంద్ర కుప్పిలి సుడులు తిరుగుతున్న కన్నీళ్ళని కళ్ళ కాటుక వెనుక దాచిపెట్టి.. మెలిపెడుతున్న బాధని.. మనసులోనే పాతరేసి.. పరిస్థితుల ఉరికంభానికి  వేలాడుతున్న  మనసుని.. మరోమారు ఉరి తీసి.. ఓ విరిగిన నవ్వును.. పాలిపోయిన మొహం పై రువ్వుకుని.. మరోసారి తన తనువుని  కుదువ పెట్టడానికై.. తడి ఆరిన కళ్ళతో  ఎదురు చూస్తోంది..

ప్రేమికుల రోజు  || ఫణీంద్ర కుప్పిలి               ఈ ' వేలంటైన్స్ డే' ని జరుపుకోడం అనేది మన సంస్కృతికి విరుద్ధమా? కాదా? అనే సిధ్ధాంత రాద్ధాంతాలని పక్కన పెడితే.. ప్రేమికులు తమ ప్రేమని వ్యక్తపరచుకోడానికి ఒక రోజుని పండగలా జరుపుకోడంలో మన సంస్కృతికి భంగం కలిగేదేముంది? అయితే హృదయం నిండా ప్రేమని నింపుకున్న వాళ్ళకి ఈ ప్రత్యేక సంబరాలు అవసరమా?? అనే మెట్ట వేదాంతాలన్నింటినీ కాసేపు పక్కన పెడితే..               కొంతమందికి మాత్రం ఇదో గొప్ప పర్వదినం.. మరీ ముఖ్యంగా మా ' పెళ్ళి ' కాని ప్రసాదు లాంటోడికి.. అదేమి ఖర్మోగానీ.. ఉద్యోగం..హోదా..అందం అన్నీ ఉన్న మావాడికి..ఎన్ని సంబంధాలు వెతికినా...శివారాఖరుకి ఎదోలా బెడిసికొట్టేస్తున్నాయి.. మా ప్రసాదుకి పెళ్ళి కాలేదన్న బాధ కన్నా.. ఎక్కడ ఏ శుభకార్యానికి వెళ్ళినా మనోడి పెళ్ళే..ఓ పెద్ద హాట్ టాపిక్..విశాఖకు రైల్వే జోన్ వస్తుందా?? ఆంధ్రులు కేంద్రం ముందు కాణీ కి కూడా.. దేహీ అని సాగిలా పడాల్సిందేనా?? అంటూ అనుక్షణం తీరిక లేకుండా విభజన...

పాపం ఓటరు..| ఫణీంద్ర కుప్పిలి శతాబ్దాల బానిసత్వాన్ని తెంచుకుని.. తన ఓటుతో..తల రాతను తిరగ రాసేస్తాననుకుని.. తెగ సంబర పడిపోయిన సగటు ఓటరు.. తెల్లోడు తగిలించి పోయిన.. విభజించి పాలించు సిద్ధాంతాన్ని త్రికరణ శుధ్ధిగా పాటిస్తున్న మన నల్ల దొరలు.. కులాలుగా.. మతాలుగా.. ప్రాంతాలుగా..వేష భాషలుగా.. చివరికి తినే తిండితో సహా.. అందరినీ విడదీసి..దేశభక్తి పేరుతో కలిపేసి.. అంకెలలో అభివృద్ధిని.. ఉపన్యాసాల్లో దేశభక్తిని.. పొంగి పొర్లించే (అ)రాచకీయ నాయకులూ.. ఫెళ ఫెళ లాడే హామీలతో.. అమలు కానీ పథకాలతో.. నమ్మకాన్ని వమ్ము చేసి 'హ్యండ్' ఇచ్చింది ఒకరైతే.. బొట్టు పెట్టి మరీ చెవిలో పువ్వు పెట్టింది మరొకరు.. అందాల మెక్కించడానికి సిద్ధంగా ఉన్నా.. అంది పుచ్చుకోలేని అసమర్థ మేధావులు.. పాపం సగటు ఓటరు.. అనుక్షణం తాను ఓడిపోతూ.. ప్రజాస్వామ్యాన్ని గెలిపిస్తున్నాడు.. 11.02.2018

  మొబైలోపాఖ్యానం..| ఫణీంద్ర కుప్పిలి.      సాయంత్రం స్కూల్ అయ్యాక రోడ్డు పై  దుమ్ము  ధూళిలో.. ప్రారంభోత్సవానికి రావాల్సిన మంత్రి గారి కోసం ఎదురు చూసే కార్యకర్తల్లా.. బస్సు🚌 కోసం ఎదురు చూస్తుంటాం.. యధావిధిగా రావాల్సిన టైముకి ఒక గంట లేటుగా వచ్చి..హడావుడి చేసే మంత్రి గారిలా సై(హ)రన్ మోగించుకుంటూ మునుషుల మీదకి దూసుకొచ్చే మన ప్రగతి చక్రం(గదేలెండి మన ఎర్ర బస్సు)పైకి.. ఎక్కడున్నారో గానీ..వరదలప్పుడు విసిరే పోట్లల కోసం ఎగబడినట్లు.. ఒక్కసారిగా చుట్టుముట్టారు.. ఆ రష్ లో నా కళ్లాభరణాలతో (అదేనండీ కళ్ళద్దాలు🤓) బస్సేక్కే సాహసం చేయలేక.. సంవత్సరమంతా వెనకాల తిప్పించుకుని.. శివరాఖరున రాఖీ కట్టి..అన్నయ్యా అని పిలిచినపుడు.. మనకు జీవితం మీద కలిగే..విరక్తి 🤒లాంటి ఫీలింగ్ తో.. ఉస్సురమంటూ మరో బస్సుకై ఎదురు చూస్తూ నిల్చున్నా... మొత్తానికి ఎలాగోలా ఒక డొక్కు క్యాబ్ పట్టుకుని..రాత్రి 7.30కి కాళ్ళీడ్చుకుంటూ కొంపకి చేరి..కాలింగ్ బెల్ నొక్కా.. సాధారణంగా.. తలుపు తీయగానే.. మెలకువగా ఉంటే..మా బుడ్డోడు.. 'డాడు..డాడు' (వాడికింకా సరిగా మాటలు రావు..)అంటూ పరిగెత్తుకుంటూ 🏃వచ్చి..నా మెడకు న...

మాతృ దేవోభవ | ఫణీంద్ర కుప్పిలి అదొక చిన్న కాలనీ..ఆ కాలనీకి చివరన ఒక పెంకుటిల్లు..చుట్టూ రకరకాల చెట్లతో ఎంతో ఆహ్లాదకరమైన వాతావరణం.. ఆ ఇంట్లో మా కుటుంబం నివసిస్తుండేది.. మా నాన్నగారు వెటర్నరీ డాక్టర్ కావడంతో..రాత్రి పగలూ తేడా లేకుండా తిరుగుతుండే వారు.. అర్థ రాత్రి వచ్చి తలుపుతట్టినా కూడా.. విసుక్కోకుండా వెంటనే బయలుదేరి వెళ్లిపోయేవారు.. ఎపుడూ కేసులతో చాలా బిజీ గా ఉండటంతో..మా నాన్నకు మాతో గడిపే సమయం పెద్దగా దొరికేది కాదు.. దానితో మాకు మా అమ్మతో ఎక్కువ అటాచ్మెంట్ ఉండేది.. ఇదే విషయమై చాలా సార్లు మా అమ్మ చాలా బాధపడుతుండేది.. అపుడు మానాన్న అంటుండేవారు..'మనిషికి కష్టం వస్తే చెప్పుకోగలడు.. పాపం అవి మూగజీవాలు.. వాటి కష్టం ఎవరితో చెప్పుకుంటాయి.. పైగా మనుషులకైతే ఎవరన్నా వైద్యం చేస్తారు.. ఆ ముగజీవాలకి చేస్తే ఎంతో పుణ్యం..' అంటూ..డబ్బులకు ఆశించకుండా తన వృత్తి ధర్మాన్ని త్రికరణ శుద్దిగా నిర్వర్తించేవారు.. దానితో ఇంటికి సంబంధించిన ప్రతి విషయంలోనూ.. ఒక మగాడిలా మా అమ్మ నిలబడి చేసేది.. పైగా తాను ఒక వ్యవసాయ కుటుంబం నుండి రావడంతో.. ఎలాంటి మోటు పని అయినా మొండిగా చేసేయగలిగేది.. చివరి ఇల్లు కా...