ట్రింగ్..ట్రింగ్..ట్రింగ్

...ట్రింగ్..ట్రింగ్..ట్రింగ్ | ఫణీంద్ర కుప్పిలి

            మొదటిసారిగా మా ఇంటికి ల్యాండ్ లైన్ ఫోను వేయిపించినపుడు.. ఆ సంబరమే వేరప్పా.. ఏదో కొత్త పెళ్లికూతురుని ఇంటికి మొదటి సారి ఇంటికి తీసుకొస్తున్నట్లుగా.. బాజా భజంత్రీలతో (..ఏదో ఫ్లో లో వాడేసాను లెండి😊😊..) తీసుకొచ్చాము.. ఇక ఆ ఫోన్ ని బిగించిన టెక్నీషియన్ ని చూసి ..సాక్షాత్తూ 'గ్రాహెం బెల్లు 'ని  చూసినంత ఆరాధనగా చూసామనుకోండి( ..మా స్కూల్ లో తెగ క్విజ్ పోటీలు జరిగేవి.. దానికోసం.. ఇలాంటివి చాంతాడు అంత బారు లిస్టుల్ని రుక్కేసే వాళ్లం😂😂😂..) ఆ పారవశ్యములో నా మిత్రుడు ఒకడు.. పెద్దయినాక చేస్తే..గీస్తే.. టెలిఫోన్స్ డిపార్ట్మెంట్ లొనే ఉద్యోగం చేస్తానని..మా ఫ్రెండ్స్ దగ్గర సీక్రెట్ గా మంగమ్మ శపథం కూడా చేశాడంట..(మనోడు ఇపుడు ఏంటి చేస్తున్నాడని మాత్రం అడగకండేం😙😙😙)..

రోజంతా ఆ ఫోన్ ఎపుడు మొగుతుందా? ఎపుడెపుడు ఫోన్ ఎత్తి మాట్లాడుదామా అని..ఇండిపెండెన్స్ డే రోజున..అన్ని దంపుడులు అయ్యాక.. శివరాఖర్లో ఇచ్చే ' ఆశా చాకిలెట్..' కోసం  పాపం అమాయకంగా తెగఎదురు చూసే పిల్లల్లాగా.. ఫోన్ కి దగ్గర్లోనే కాసుకుని కూర్చునే వాళ్ళం.. అయినా గంటల్లారీ లాగా.. ఊరంతా ఒకసారి తులుక్కు పడేటట్లు..'గణ గణ..' మని మోగే..ఆ రింగ్ లో ఉండే కిక్కే వేరప్పా..అలా అడపాదడపా.. .మా చేతిలో ఫోన్ రిసీవర్ పడగానే.. మన తెలుగు యాంకరమ్మలు లాగా తెలుగుని తెగ మెలికలు తిప్పేసి మాటాడేసి.. అదేదో పెద్ద ఘనకార్యం సాధించినోళ్ళలాగా  తెగ ఫీయిపోయే వాళ్ళం..

              ఇలా ఓ నాలుగు రోజులు సాఫీగానే సాగిపోయాయి.. (..కొత్త మోజు లో ఆలా ఫీలయ్యేవాళ్ళం..).ఆ తర్వాత అంతా రక్త చరిత్రే.. ఫోను మోగంగానే..ఉసేన్ బోల్ట్ లాగా లగెత్తుకుని వెళ్లి.. ఫోను ఎత్తే లోపే కట్ అయిపోయేది.. ఉసూరుమంటూ..వెళ్లి కూర్చునే వాళ్ళం.. ఇంకొన్ని సార్లు అయితే.. ' హలొ..హలొ..' అని అరుసుకోడం కోడం తప్పిస్తే.. ఇంకేదీ వినబడేది కాదు..కొన్ని సార్లు చిత్ర విచిత్రమైన సౌండ్లు వినబడేవి.. ఇక మేము.. మా నాన్న ఎపుడు బయటికి వెళ్తారా అని ఎదురు చూసి ..పనున్నా లేకపోయినా దొరికిన నెంబరుకి కాల్ చేసి తెగ మాట్లాడేసే వాళ్ళం..బిల్లు దెబ్బకి..మా చెంపలు వాచిపోయేవి..ఇక ఆ తర్వాత లాభం లేదని..ఒక చిన్న డబ్బాలాంటిది పెట్టి..దానికి తాళం వేసేవారు..అయితే మా అదృష్టం కొద్దీ ఆ తాళాన్ని అక్కడే పెట్టి మర్చిపోయే వారు మానాన్న😀😀😀..

          అయితే ఫోన్ మీద మోజుతో ఇవేమీ మమ్మల్ని ఇబ్బంది కలిగించలేకపోయాయి.. అటువంటి టైములో..మాకు ఒక రాంగ్ నెంబర్ .. ' ఫోన్ ని చూస్తే..పులిని చూస్తే భయపడేంతగా..' తగిలింది.. ఇంతక మునుపు.. ఆ నెంబరుని ఒక కాంట్రాక్టరు వాడేవాడంట.. అతను పీకించేయడంతో..ఆ నెంబరుని మాకు ఇచ్చారంట..రోజుకి పది..పదిహేను సార్లు ఫోన్లు వచ్చేవి..  మొదట్లో సరదా కొద్దీ..చాలా ఓపికగా అన్ని వివరాలు..చాలా మర్యాదగా అడిగి .. రాంగ్ నెంబరు అని చెప్పే వాళ్ళం.. ఏ మధ్యాహ్నమో పడుకున్నపుడో..లేదా ఏదన్నా పనిలో ఉన్నపుడో.. ఈ రాంగ్ కాల్ల తో టార్చర్ అనుభవించే వాళ్ళం.. చివరికి కొన్ని సార్లు మా కాల్స్ కూడా మిస్సయిపోయే వాళ్ళం.. '..ఒకడు ఫోన్ చేసి ఎన్ని సిమెంటు బస్తాలు వేయాలి అంటాడు.. ఇంకొడు కాల్ చేసి ఎన్ని లోడులు ఇసుక..  ఇటుక కావాలి అని అడుగుతాడు..' ఇలా తెగ నరకాన్ని చూపించేవారు.. ఒకసారి నాకు ఒళ్ళు మండి..'ఓ పాతిక లోడుల ఇటుక..ఓ వంద సిమెంట్ బస్తాలు ఫలానా చోటు దగ్గర వేసేయ్..' అని చెప్పా.. హంతే.. ఆరోజు నుండి కాల్స్ వస్తే ఆ ఫోను మీద ఒట్టు😂😂😂..

ఇక ఈ బాధతో పాటు ఇంకో బాధ కూడా వుండేది.. మా కాలనీలో ఒకరిద్దరికి మాత్రమే ఫోను ఉండటంతో..ఎవరెవరో అర్థ రాత్రి అపరాత్రి అని చూడకుండా..కాల్ చేసి.. ఫలానా వాళ్ళ తాలూకా వేలు విడిచిన పిన్నమ్మ.. బావగారి..తమ్ముడి కూతురుని..( ..ఇంతకీ ఆళ్లేమవుతారో అర్థమయితే ఒట్టు..) వాళ్ళని ఓసారి పిలవరూ..మళ్లీ ఫోన్ చేస్తానంటూ.. మన సగం మాటలోనే.. మొహం మీద ఠపీమనీ తలుపేసినట్లు పెట్టేసేవారు..ఇక చచ్చినట్లు ఆళ్ళని పిలుచుకొచ్చే వాళ్ళం.. అల్లు తిరిగి ఫోన్ చేసేదాకా..ఎదవ మోహమాటానికి పోయి.. ఆళ్ళకి కంపెనీ ఇచ్చే వాళ్ళం..ఎదో అర్జంట్ అయితే ఒకే గానీ..అవతలి వాళ్లకి ఏదన్నా ఫ్రీ ఫోను దొరికింది కదా అని తెగ చావ గొట్టేవాళ్ళు..మాకు సగం టైము..ఈ వార్తాహరుడి ఉద్యోగానికే తగలబడిపోయేది.. ఫోను మోగితేనే..అదేదో అంబులెన్స్ సౌండ్ లా భయపడి చచ్చేవాళ్ళం.. మా అదృష్టం కొద్దీ మాపక్కింటోళ్లు కూడా ల్యాండ్ లైను వేయిపించినపుడు.. వాళ్ళు మాలాగే తెగ సంబరాలు చేసుకుంటుంటే..మాకు మాత్రం.. బలివ్వడానికి డప్పుల మేళాలతో మేకపోతుని తీసుకెళ్తున్నట్లుగా అనిపించింది☺☺☺☺
ఆ తర్వాత కార్డు లెస్ ఫోన్లు వచ్చినా..సెల్ ఫోన్ల రాకతో..ల్యాండ్ లైన్లు అధికారం కోల్పోయిన రాజకీయ నాయకుల లాగా తయారయ్యాయి... కార్డు లెస్ ఫోన్ల సైజులో ఉండీ.. జేబులు చిరిగిపోవటాల నుండి నేటి స్మార్ట్ ఫోన్ల వరకూ.. మరో సీక్వెల్ తో ముందుకొస్తా..
అందాక సెలవు..